Późną noc w 1989 roku ekonomista Jeffrey Sachs znalazł się w wypełnionym dymem pokoju urzędników państwowych w Warszawie w Polsce. Kraj właśnie ogłosił niepodległość od Związku Radzieckiego, który wywarł centralną kontrolę nad cenami dziesiątek tysięcy przedmiotów, co prowadzi do częstego braku.

Dla milionów biegunów była to przerażająca propozycja. Ceny opublikowane przez rząd dowodzenia były łatwe dla zwykłych ludzi do zobaczenia i zrozumienia, ale zasady wolnego rynku były teorią abstrakcyjną. To wymagało wiara Przeskoczenie do nieznanego świata podaży i popytu, w którym niewidoczna siła zwana „Niewidzialną ręką” regulowałaby ceny.

Plan Sachsa został uruchomiony następnego dnia, a nowo nieuregulowane ceny zwykłych artykułów spożywczych natychmiast wzrosły, powodując niepokój w całym kraju. Polski minister finansów, Leszek Balcerowicz, przemieszczał ulice, szukając promyk nadziei. Postanowił skoncentrować się na jednej rzeczy: cenie jaj.

Gdyby rynek działał, wyższa cena jaj stworzyłaby zachęty dla rolników do wprowadzenia większej liczby jaj na rynek, co doprowadziło do spadku cen. Rzeczywiście, za kilka dni ceny jaj zaczęły spadać. „To był ważny dzień”, opowiadał Balcerowicz, sygnał, że nowy wolny rynek działał w magii przy podziale towarów i usług w najbardziej opłacalny sposób.

* * *

Ale oto dziwna rzecz: rynek jaj nie działa w sposób, w jaki podręczniki ekonomiczne przewidywałyby, a na pewno w innym kierunku niż pewna przewidywanie Sachsa wobec Polskiego.

Istnieją dwie łamigłówki, które wykraczają daleko poza standardowe wyjaśnienia podręczników Econ 101, w jaki sposób firmy i konsumenci współpracują. Odpowiedzi ostatecznie dają nam bogatsze zrozumienie złożoności zachowań sprzedaży i zakupu ludzi.

Co się tutaj dzieje? W Puzzle nr 1 brak jaj detalicznych i narzuconych przez siebie kwot sklepu wskazuje na nadmierne zapotrzebowanie. W Puzzle nr 2 podwyższone ceny jaj hurtowych oznaczają wyższy koszt wejściowy dostarczania jaj detalicznych. Ekonomia podręczników przewiduje, że w obu przypadkach ceny detaliczne powinny być wyżej wyżej.

Oznacza to, że powinniśmy płacić co najmniej 8 USD za tuzin, nie 5 USD, średnio w całym kraju.

Niektórzy mogą wyjaśnić, że dzieje się tak, ponieważ jaja są „liderem strat”, które zachęca klientów do kupowania innych opłacalnych przedmiotów, gdy dotrą do tyłu sklepu, gdzie jajka i mleko są zwykle sprzedawane.

Niewiele jest dowodów na to, że wyjaśnienie jest prawdziwe dla dowolnego czasu. Poniższa liczba przedstawia przeszłą historię detalicznej vs. hurtowej ceny jaj. Linia pomarańczowa reprezentująca ceny hurtowe jest prawie zawsze poniżej cen detalicznych na niebiesko.

W rzeczywistości widzimy interesujące zjawisko: sklepy spożywcze tracą pieniądze tylko na jajach, gdy ceny hurtowe wzrosły bardzo szybko, tak jak krótko zrobiły to w 2015, 2018, 2020 i 2023 roku. W przeciwnym razie zarabiają na rozsądnym zysku 20-75 centów za tuzin, w zależności od rodzaju sprzedawanych jaj.

Rysunek 1. Ceny detaliczne i hurtowe jaj amerykańskich, 2010-2023.

Ponieważ nie było kontroli cen na jajach detalicznych do Były Związek Radziecki, zwracamy się do drugiego wyjaśnienia. Skromna paczka tuzina jaj jest prawdopodobnie zakupem emocjonalnym, przynajmniej wtedy, gdy ceny wzrosną. Jesteśmy w kontakcie z cenami jaj tak ściśle, jak polski minister finansów, który wędrował po ulicach, postrzegając je jako dzwonek gospodarki jako całości.

Sklepy spożywcze mają trudną decyzję: muszą rozważyć koszty swoich strat detalicznych ze sprzedaży jaj w porównaniu z stratą do ich reputacji, jeśli są postrzegane jako „nikczemne gugery cen” w czasach gwałtownie rosnących cen. Przynajmniej w tym przypadku sklepy spożywcze będą miały krótkoterminowe straty podbródka, ponieważ mają tysiące innych elementów, w których zyski mogą zrównoważyć te straty.

Jak na ironię, konsumenci mogą narzekać na ceny jaj o wysokości niebios w 2025 r., Ale są w dużej mierze trzymani w ciemności o tym chroniony Pochodzą z rzeczywistości o wiele wyższych cen hurtowych.

Kwoty ustanowione przez sklepy spożywcze mają teraz sens: prawie 3 USD straty na tuzin sprzedanych jajek jest jak inwestycja sklepu w utrzymanie wartości firmy, służąc do ograniczenia szkód w jaj o wyższych cenach.

Tak więc racjonalne jest ze strony sklepu spożywczego, aby rozpowszechniać swoje jaja na największą możliwą bazę klientów poprzez zabezpieczenie zakupów masowych przez indywidualnych klientów. W ten sposób zwiększają swoją reputację firmy, która troszczy się o klientów I Trzymaj jaja z dala od kosza spożywczego jednego klienta.

Lekcja: Nawet w czymś tak prostym jak rynek jajek, delikatny taniec emocji i reputacji może przeplatać się z ceną znajdującymi równowagę. We wszystkich przypadkach im więcej konkurencji, tym lepsza, szczególnie w długich ramach. Konsumenci mają znacznie większą szansę na ochronę przez firmy w takich sytuacjach niż gospodarki dowodzenia lub przepisy, które tworzą bariery wejścia dla innych konkurentów, takich jak rynki ubezpieczeń zdrowotnych.

To jest jaja, czego powinniśmy życzyć. (Musiałem gdzieś dostać złe kalambur).