Nowy trend pojawia się w lewicowych kręgach w Amerykancingu rywali jako „okrutnych”. W USA Nowojorski magazyn (Nymag) niedawno przeprowadził okładkę zatytułowaną „Okrutny stół dla dzieci” który zawierał zdjęcie imprezujących konserwatystów, którzy najwyraźniej byliby, zgodnie z dorozumianym przesłaniem, prześladowcami w szkole średniej. Nieważne, że zdjęcie było zmieniony Aby usunąć nie białe, a tym samym wydawać się rasistowskie, implikacja była jasna: nie wyrównała się z lewicą równą „okrutnym”.
Co ciekawe, to samo zjawisko odbywa się również od kilku lat w Argentynie. Różny pisarzeW komentatorzy polityczniI Politycy nazwał prezydenta Javiera Milei „okrutnym”, a nawet „złoczyńcą”. Ponownie implikacja jest taka, że Milei ucieleśnia okrucieństwo, a zatem jest zagrożeniem dla społeczeństwa argentyńskiego, ponieważ przyszedł go zniszczyć.
Potępienie „okrucieństwa” stało się nowym sposobem, w jaki lewic Elity Zaprezentuj ich moralną wyższość. Ale dlaczego? Co dokładnie jest okrutne w imprezie? Dlaczego polityk, z którym się nie zgadza, być złoczyńcą? Zadziwiające, lewicowy magazyn argentyński Anfibia niedawno ogłoszony że jego finansowanie było bliskie ucieczki z powodu końca współpracy USAID. „Jesteśmy schronieniem przeciwko okrucieństwu”, oni powiedział. Jak więc może Trump śmieć ograniczyć ich finansowanie?
Problem z moralną wyższością lewicy polega na tym, że osiągnięcia doniesień okrucieństwa są zwykle okropne. Jest to bezpośrednia konsekwencja polityk, które popierają lewe, które obejmują wyższe wydatki publiczne, wyższe podatki i wyższe regulacje: wszystkie te zmniejszają wzrost, wyprowadzają inwestorów i powodują inflację. W niektórych przypadkach są to problemy, których podstawowe przyczyny lewicy nie rozumie, ale w innych wydają się być produktem ludzkiego designu. (W końcu wielu lewicowców wzywa do degrowtha.) Gorsza gospodarka powoduje dla większości gorszej jakości życia. Jak jest To Nie okrutny?
Oprócz cięć finansowania lewica zwykle koncentruje się na zwolnieniach w sektorze publicznym, opisując domniemane okrucieństwo przeciwników. Jednak ogólnie zasady lewicowe sztucznie napełniają rząd i przyznawają przywileje tym, którzy są jego częścią, których koszt spada na podatników. To znaczy z klasycznej liberalnej perspektywy, niesprawiedliwy i okrutny. To, że mniejszość żyjąca z innych jest mniej widoczna niż zwolnienie, nie oznacza, że ten pierwszy jest mniej realny.
Z pewnością prawo czasami obejmuje również polityki, które sprawiają, że wszyscy biedni, a najnowsze dążenie do protekcjonizmu w USA jest tego doskonałym przykładem. Jednak ostatnie wysiłki mające na celu deregulację, wręcz przeciwnie, mają wyraźny klasyczny korzeń liberalny, dlatego administracja Trumpa śledziła Milei w tworzeniu działu (DOGE), którego jedynym celem jest deregulacja gospodarki i uwolnienie potencjału sektora prywatnego. Klasyczni liberałowie muszą zatem zaprzeczyć, że istnieje jakieś okrucieństwo w próbie powstrzymania rządu przed ingerowaniem w podstawowe swobody gospodarcze. Przeciwnie, muszą zakwestionować domniemaną wyższość moralną lewicy.
Podsumowując, klasyczni liberałowie mieliby dobrze przeciwdziałanie nowemu trendowi wśród lewicy, nalegając, aby polityka tych, którzy potępiają „okrucieństwo”, które powodują niesprawiedliwość i chaos ekonomiczny poprzez przywileje, podatki, przepisy i nie do powstrzymania wydatków. Próba ich naprawienia nie może być okrutna.
Marcos Falcone jest kierownikiem projektu Fundación Libertad i regularnym współpracownikiem Forbes Argentyny. Jego pismo pojawiło się także między innymi w Washington Post, National Review i Reason. Ma siedzibę w Buenos Aires w Argentynie.
