Absenteizm szkoły jest głównym problemem w systemach edukacji na całym świecie, wpływając na uczenie się uczniów i przyszłe możliwości. Niedawne badanie profesor Christine Sälzer z University of Stuttgart, profesor Heinrich Ricking z University of Listzig i profesor Michael Feldhaus z University of Oldenburg podkreślają, w jaki sposób lepiej śledzić frekwencję studentów, może pomóc w zmniejszeniu absolutii. Ich artykuł z recenzji, opublikowany w Education Sciences, podkreśla potrzebę niezawodnego systemu monitorowania frekwencji, aby szkoły mogły wcześnie wejść, gdy uczniowie rozpoczynają brak zajęć.
„Utrzymanie konsekwentnych i dokładnych zapisów frekwencji uczniów ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia absencji i utrzymania zaangażowania studentów” – powiedział profesor Sälzer. „Jest podstawą wszystkich dalszych interwencji, zasadniczo podstawową formą zapobiegania”. Odkryli, że szkoły bez ustrukturyzowanego sposobu monitorowania frekwencji walczą o skuteczne radzenie sobie z absencją. Może to mieć poważne długoterminowe konsekwencje dla studentów, w tym niższe oceny i wyższe ryzyko porzucenia. Regularnie śledząc obecność, szkoły mogą zidentyfikować uczniów, którzy potrzebują pomocy wcześnie i podejmować działania, aby utrzymać ich w szkole.
Badanie przygląda się, w jaki sposób Niemcy radzą sobie z monitorowaniem frekwencji i stwierdza, że system jest niespójny w 16 stanach. W przeciwieństwie do innych krajów, które używają narzędzi cyfrowych do śledzenia frekwencji, Niemcy nie mają ujednoliconego systemu, co oznacza, że każdy stan przestrzega różnych zasad. Ten brak koordynacji utrudnia dokładne mierzenie absencji, ponieważ wiele szkół nadal polega na odręcznych rekordach zamiast śledzenia cyfrowego. Naukowcy twierdzą, że bez znormalizowanego sposobu gromadzenia i zgłaszania danych frekwencji jest znacznie trudniej dla decydentów – ustalonych, którzy podejmują decyzje dotyczące edukacji – i nauczycieli do projektowania skutecznych rozwiązań.
Porównując podejście Niemiec z innymi krajami, badanie podkreśla przykłady skutecznego monitorowania frekwencji. Na przykład w Holandii szkoły muszą zgłaszać nieobecności do centralnej bazy danych, systemu, w którym zapisy frekwencji są przechowywane, w ciągu trzech dni. Umożliwia to urzędnikom szybkie działania i identyfikację studentów, którzy mogą być narażeni na pozostanie w tyle. „Bez ogólnokrajowego podejścia do śledzenia frekwencji wysiłki na rzecz ograniczenia absencji nie będą tak skuteczne” – zauważył profesor Sälzer.
Badanie profesora Sälzera pokazuje również, w jaki sposób lepsze monitorowanie frekwencji może pomóc w poprawie ogólnych doświadczeń edukacyjnych uczniów. Szkoły, które ściśle śledzą frekwencję, mogą lepiej zrozumieć, dlaczego uczniowie brakują klas – czy to z powodu trudności finansowych, walk zdrowia psychicznego lub innych wyzwań. Dzięki tym informacjom mogą zapewnić odpowiednie wsparcie, takie jak doradztwo, które pomaga studentom w kwestiach emocjonalnych i akademickich; Korepetycje, które zapewnia dodatkowe lekcje, które pomogą uczniom nadrobić zaległości; lub współpraca z rodzicami w celu znalezienia rozwiązań. Pomaga to stworzyć środowisko szkolne, w którym uczniowie czują się wspierani i zmotywowani do regularnego uczestnictwa.
Chociaż to badanie koncentruje się na Niemczech, jego ustalenia są istotne dla szkół na całym świecie. Kraje, które chcą zmniejszyć absencję, powinny rozważyć korzystanie z narzędzi cyfrowych, takich jak oprogramowanie do śledzenia obecności online, oraz krajowe bazy danych frekwencji w celu poprawy monitorowania. Profesor Sälzer i koledzy podkreślają, że monitorowanie nie powinno dotyczyć karania studentów, ale raczej na tworzeniu systemu, który pomaga wcześnie zidentyfikować problemy i zapewnia niezbędne wsparcie.
W miarę ewolucji szkoły, upewnienie się, że każdy uczeń otrzymuje pomoc, której potrzebują regularnie, powinna być najwyższym priorytetem. Korzystając z strategii opartych na danych, które opierają się na faktach i statystykach w celu prowadzenia decyzji, oraz budowaniu silnych systemów monitorowania frekwencji, szkoły mogą podjąć ważne kroki w celu zmniejszenia nieobecności i poprawy sukcesu uczniów.
Referencje dziennika
Sälzer C., Ricking H., Feldhaus M. „Zwracanie się do absencji szkolnej poprzez monitorowanie: przegląd polityk i praktyk edukacyjnych opartych na dowodach”. Education Sciences, 2024. DOI: https://doi.org/10.3390/educsci14121365
O autorach
Prof. Dr Christine Sälzer Od maja 2018 r. Jest profesorem edukacji na University of Stuttgart. Studiowała edukację, psychologię i socjologię w Braunschweig, Bern i Friborg, gdzie zdobyła doktorat. w 2010 r. Z rozprawą na temat absencji szkolnej. W latach 2010–2017 pełniła funkcję krajowego menedżera projektu w badaniu PISA w Niemczech na Technicznym Uniwersytecie Monachium Centrum Badań Edukacyjnych. Jej zainteresowania badawcze obejmują oceny na dużą skalę, skuteczność szkoły i absencję.
Prof. dr Heinrich Ricking Od czerwca 2022 r. Jest profesorem w Instytucie Edukacji Specjalnej na Uniwersytecie Lipsku, koncentrując się na rozwoju emocjonalnym i społecznym w edukacji specjalnej i kontekstach integracyjnych. Wcześniej zyskał duże doświadczenie jako nauczyciel edukacji specjalnej w Albert-Schweitzer School w Cloppenburgu i jako wykładowca uniwersytetu na University of Oldenburg. Jego badania koncentrują się na poprawie jakości formalnej edukacji dla dzieci i młodzieży w sytuacjach zagrożonych i promowaniu uczestnictwa w szkole. W swoim nauczaniu prof. Ricking podkreśla szkolenie teoretycznie uzasadnionych specjalistów o szerokich praktycznych kompetencjach i profesjonalnym podejściu.
Prof. dr Michael Feldhaus jest wybitnym mikrosociologiem z University of Oldenburg. Zdobył doktorat. w socjologii w 2003 r., A później program priorytetowy niemieckiej Fundacji Badawczej (DFG) „Beziehungs- und FamilienPanel w Deutschland” (Pairfam). W latach 2010–2014 był asystentem badawczym na University of Bremen, zanim został profesorem w Oldenburgu w 2014 r. Jego badania koncentrują się na socjologii kursu życia, podejmowaniu decyzji i dynamice rodziny.
