Aby wzmocnić globalne bezpieczeństwo żywności, badacze zwracają uwagę na kulturę bezpieczeństwa żywności – nowszą, ale kluczową strategię zapewniającą przestrzeganie przez przedsiębiorstwa spożywcze rygorystycznych protokołów bezpieczeństwa. W miarę jak kultura bezpieczeństwa żywności zyskuje na popularności, opracowano różne narzędzia do oceny kultury bezpieczeństwa w przedsiębiorstwach spożywczych. Często jednak kwestionowano wiarygodność i ważność tych narzędzi, ponieważ w wielu z nich brakuje ustandaryzowanej metody oceny. Niedawne badanie prowadzone przez dr Lone Jespersen i dr Shingai Nyarugwe z Uniwersytetu Central Lancashire w Wielkiej Brytanii rozwiązuje ten problem, proponując nową metodologię oceny skuteczności tych narzędzi. Badanie, opublikowane w czasopiśmie Heliyon, zapewnia bardzo potrzebne ramy oceny wiarygodności narzędzi oceny kultury bezpieczeństwa żywności, których ostatecznym celem jest zapewnienie przestrzegania najwyższych standardów praktyk w zakresie bezpieczeństwa żywności.
W swoich znaczących badaniach dr Jespersen i dr Nyarugwe opracowali metodę oceny, która uwzględnia jedenaście kluczowych czynników niezbędnych do walidacji tych narzędzi. W badaniu oceniono osiem istniejących narzędzi oceny kultury bezpieczeństwa żywności – zarówno komercyjnych, jak i naukowych – w odniesieniu do nowo opracowanych ram. Wyniki ujawniają znaczne różnice w zakresie głębokości walidacji pomiędzy narzędziami, przy czym tylko jedno narzędzie (określane jako CT2) spełnia wszystkie kluczowe elementy walidacji. Ta rozbieżność budzi obawy co do wiarygodności wyników uzyskanych za pomocą wielu z tych narzędzi.
Kultura bezpieczeństwa żywności jest coraz bardziej włączana do światowego prawodawstwa dotyczącego bezpieczeństwa żywności i standardów stron trzecich, co odzwierciedla jej rosnące znaczenie w przemyśle spożywczym. Jednak pomimo ewolucji badań nad kulturą bezpieczeństwa żywności, badanie podkreśla znaczącą lukę w rozwoju i walidacji narzędzi zaprojektowanych do jej oceny. W badaniu podkreślono konieczność rygorystycznych procesów walidacji, aby zapewnić, że narzędzia te będą w sposób ciągły generować wiarygodne i dokładne wyniki, które są kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w przedsiębiorstwach spożywczych.
Naukowcy odkryli, że chociaż narzędzia często poddawane są pewnemu poziomowi weryfikacji wyglądu i treści – zwykle w drodze przeglądu eksperckiego i testów pilotażowych – często pomija się inne aspekty, takie jak ważność ekologiczna, kulturowa i stronniczość dotycząca atrakcyjności społecznej. Brak kompleksowej walidacji budzi obawy co do możliwości zastosowania i uogólnienia tych narzędzi w różnych kontekstach kulturowych i operacyjnych. Dr Jespersen i dr Nyarugwe argumentują, że bez ujednoliconego podejścia do walidacji ustalenie solidności tych narzędzi jest trudne, co może prowadzić do niespójnych lub wprowadzających w błąd ocen kultury bezpieczeństwa żywności.
„Nasze badanie pokazuje, że większość narzędzi nie jest poddawana kompleksowej walidacji, co może prowadzić do niedokładności w ocenie kultury bezpieczeństwa żywności” – stwierdził dr Jespersen. „Podkreśla to potrzebę naukowego podejścia do walidacji, aby zapewnić, że narzędzia te są odpowiednie do zamierzonego celu i mogą im ufać zarówno przedsiębiorstwa spożywcze, jak i organy regulacyjne”.
Badanie podkreśla również znaczenie ważności kulturowej, wskazując, że narzędzia oceny muszą być dostosowane kontekstowo, aby odzwierciedlały środowiska kulturowe i operacyjne, w których są używane. Jest to szczególnie istotne w globalnym przemyśle spożywczym, gdzie różnice kulturowe mogą znacząco wpływać na praktyki w zakresie bezpieczeństwa żywności. Z badania wynika, że narzędzia należy dokładnie przetestować i zweryfikować w różnych kontekstach kulturowych, aby zapewnić ich skuteczność i niezawodność.
Co więcej, badanie wykazało, że żadne z ocenianych narzędzi nie zostało przetestowane pod kątem ważności postdykcyjnej – istotnego czynnika przy ustalaniu, czy narzędzie może dokładnie odzwierciedlać zdarzenia z przeszłości, co jest kluczowe dla wyciągania wniosków z przeszłych incydentów związanych z bezpieczeństwem żywności. Brak takich walidacji dodatkowo ogranicza zdolność tych narzędzi do zapewnienia kompleksowego zrozumienia kultury bezpieczeństwa przedsiębiorstwa spożywczego.
Wyniki tego badania mają ważne implikacje dla przemysłu spożywczego, organów regulacyjnych i badaczy. W przypadku przemysłu spożywczego podkreśla to potrzebę starannego doboru i stosowania narzędzi oceny kultury bezpieczeństwa żywności. W przypadku organów regulacyjnych sugeruje to konieczność stosowania standardowych procesów walidacji, aby zapewnić niezawodność i ważność narzędzi stosowanych do zapewnienia zgodności i oceny. Wreszcie, dla badaczy stanowi podstawę do dalszego rozwoju metodologii oceny, która wytrzyma rygorystyczną kontrolę naukową.
Podsumowując, badanie przeprowadzone przez dr Jespersena i dr Nyarugwe stanowi kluczowy krok naprzód w ocenie kultury bezpieczeństwa żywności. Ustanawiając naukową metodologię oceny ważności i niezawodności tych narzędzi, badanie otwiera drogę do bardziej wiarygodnych i dokładnych ocen, które są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa żywności w skali globalnej.
Odniesienie do czasopisma
Nyarugwe, SP i Jespersen, L. (2024). „Ocena wiarygodności i trafności narzędzi oceny kultury bezpieczeństwa żywności.” Heliyon, 10, e32226. DOI: https://doi.org/10.1016/j.heliyon.2024.e32226
O Autorach
Doktor Lone Jespersen jest uznanym na całym świecie ekspertem w dziedzinie bezpieczeństwa żywności z prawie dwudziestoletnim doświadczeniem w ulepszaniu podejścia organizacji do bezpieczeństwa poprzez kulturę. Posiada stopień doktora. uzyskał tytuł magistra w dziedzinie bezpieczeństwa żywności wspomaganego kulturą na Uniwersytecie w Guelph w Kanadzie oraz tytuł magistra inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie SydDansk w Danii. Jespersen jest założycielem i dyrektorem Cultivate SA, szwajcarskiej organizacji skupiającej się na zwalczaniu chorób przenoszonych drogą pokarmową poprzez wzmacnianie kultury organizacyjnej. Od 2004 r., w tym także w Maple Leaf Foods, kierowała głównymi inicjatywami mającymi na celu wdrażanie praktyk bezpieczeństwa żywności we wszystkich sektorach. Jako profesor wizytujący na Uniwersytecie Central Lancashire ściśle współpracuje z partnerami akademickimi i przemysłowymi w ramach programu UCLan-Cultivate, którego celem jest opracowywanie narzędzi oceny kultury w czasie rzeczywistym i interwencji opartych na zachowaniu. Pełni także kilka funkcji kierowniczych w zarządach międzynarodowych i była autorką techniczną wytycznych stosowanych na arenie międzynarodowej, takich jak BSI PAS320.
Doktorze Bądź odważny, Nyarugwe jest wykładowcą zarządzania bezpieczeństwem żywności na Uniwersytecie Central Lancashire i kierownikiem projektu w Cultivate SA. Uzyskała stopień doktora. w kulturze bezpieczeństwa żywności na Uniwersytecie w Wageningen i badaniach, po uzyskaniu tytułu magistra. w zarządzaniu jakością żywności. Przed rozpoczęciem studiów zdobyła praktyczne doświadczenie w branży spożywczej na stanowiskach obejmujących zapewnienie jakości, zarządzanie linią produkcyjną, pakowanie i badania w kilku sektorach, w tym w mleczarstwie, piekarnictwie, mięsie i napojach. W swojej roli akademickiej wykłada w ramach programu magisterskiego z zakresu systemów zarządzania bezpieczeństwem żywności, prowadzi wiele modułów, nadzoruje badaczy na studiach podyplomowych i przyczynia się do badań w zakresie kultury, polityki i regulacji bezpieczeństwa żywności, podejść behawioralnych i oszustw w żywności. Jej praca ma silny wymiar międzynarodowy, obejmujący współpracę i gromadzenie danych w wielu krajach, a ona pełni role redakcyjne i doradcze związane ze stypendium na temat bezpieczeństwa żywności.
