Artykuł ten został pierwotnie opublikowany pod adresem Rozmowa. Publikacja przyczyniła się do powstania artykułu na stronie Space.com Głosy ekspertów: op-ed i spostrzeżenia.
The Międzynarodowa Stacja Kosmiczna jest jednym z najbardziej niezwykłych osiągnięć współczesności. Jest to największy, najbardziej złożony, najdroższy i najtrwalszy statek kosmiczny, jaki kiedykolwiek zbudowano.
Jego pierwsze moduły zostały uruchomione w 1998 roku. Pierwsza załoga, która zamieszkała na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej – Amerykanin i dwóch Rosjan – weszła na nią w 2000 roku. 2 listopada 2025 roku mija 25 lat nieprzerwanego pobytu co najmniej dwóch osób, a jednocześnie aż 13. Jest to wyjątkowy przykład współpracy międzynarodowej, który przetrwał próbę czasu.
Dwieście dziewięćdziesiąt osób z 26 krajów odwiedzili już stację kosmiczną, a kilku z nich zostało na rok lub dłużej. Ponad 40% wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek byli w kosmosie, to goście Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Stacja była siedzibą tysiące badań naukowych i inżynieryjnych korzystając z prawie 200 odrębnych placówek naukowych, badając wszystko, od zjawisk astronomicznych i podstaw fizyki zdrowie załogi I wzrost roślin. Zjawisko turystyka kosmiczna narodziła się na stacji kosmicznej. W sumie astronauci zgromadzili na stacji prawie 127 osobolat doświadczenia i dogłębną wiedzę na temat tego, czego potrzeba, aby żyć w niska orbita okołoziemska.
Jeśli kiedykolwiek widziałeś zdjęcia wnętrza Międzynarodowej Stacji Kosmicznejprawdopodobnie zauważyłeś bałagan. Wszędzie są kable. Sprzęt wystaje na korytarze. To nie wygląda Przedsiębiorstwo Star Treka lub inny statek kosmiczny science fiction. Nie ma prysznica dla załogi ani kuchni, w której można by ugotować posiłek od podstaw. Nie ma w nim miejsca przeznaczonego do gromadzenia się załogi w czasie przestoju. Ale nawet bez tych subtelności wyraźnie przedstawia wizję przyszłości z przeszłości, w której ludzkość po raz pierwszy zamieszka na stałe w kosmosie.
Archeologia kosmiczna
W listopadzie 2025 roku nieprzypadkowo przypada także 10. rocznica badań mojego zespołu nad stacją kosmiczną, tzw. Projekt archeologiczny Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Długa historia zamieszkiwania stacji kosmicznej sprawia, że jest ona idealna do tego rodzaju badań archeolodzy, tacy jak ja i moi koledzy przeprowadzać coś.
Zauważyliśmy, że nie prowadzono prawie żadnych badań nad społecznymi i kulturowymi aspektami życia w kosmosie. Chcieliśmy pokazać agencjom kosmicznym, które planowały już trzyletnie misje na Marsa, co przeoczają.
Chcieliśmy wyjść poza zwykłe rozmowy z załogą o ich doświadczeniach, chociaż też to zrobiliśmy. Ale jak wykazały wcześniejsze badania współczesnych społeczeństwludzie często nie chcą rozmawiać z badaczami o całym swoim życiu lub nie są w stanie artykułować wszystkich swoich doświadczeń.
Astronauci na Ziemi zwykle próbują dostać się z powrotem w przestrzeń kosmiczną i, co zrozumiałe, nie chcą rozkołysać łodzią. Nasze badania zapewniają dodatkowy wgląd w życie na stacji kosmicznej dzięki wykorzystaniu dowodów archeologicznych: śladów interakcji człowieka z obiektami i przestrzeniami zabudowanymi w danym miejscu.
Problem jest oczywiście w tym, że nie możemy pojechać na stację i bezpośrednio ją obserwować. Musieliśmy więc wymyślić inne sposoby przechwytywania danych. W listopadzie 2015 roku zdałem sobie sprawę, że możemy wykorzystać tysiące zdjęć wykonanych przez załogę i opublikowanych przez NASA jako punkt wyjścia. Pozwoliłyby nam one śledzić ruch ludzi i rzeczy w obrębie witryny w czasie oraz mapować zachowania i powiązania między nimi.
W 2022 roku realizowany był także Projekt Archeologiczny Międzynarodowej Stacji Kosmicznej pierwsze archeologiczne badania terenowe poza Ziemiąeksperyment zaprojektowany przez mojego współpracownika, Alicja Gorman. Poprosiliśmy załogę o udokumentowanie sześciu przykładowych lokalizacji w różnych modułach, robiąc zdjęcia każdej z nich codziennie przez dwa miesiące.
Lekcje ze zdjęć
Dowiedzieliśmy się, że załoga Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jest bardzo podobna do naszej załogi na Ziemi – co może nie być zaskakujące, ponieważ spędzają tu 95% lub więcej swojego życia z resztą z nas. Oni ozdobić ściany stacji ze zdjęciami, pamiątkami, a po stronie rosyjskiej przedmiotami religijnymi, tak jak możesz umieścić zdjęcia i pamiątki na drzwiach lodówki, aby powiedzieć coś o sobie i swojej rodzinie. Oni robić torty urodzinowe dla swoich kolegów. Uwielbiają przekąsić słodycze lub inne specjalne potrawy, które wybrali do wysłania.
Jednak w przeciwieństwie do reszty z nas, oni żyją bez dużej swobody w dokonywaniu wyborów o ich życiu. Ich dni regulują długie procedury nadzorowane przez Kontrolę Misji oraz listy przedmiotów i ich lokalizacji.
Członkowie załogi wykazują jednak pewne oznaki autonomii. Czasami stworzyć nowe zastosowania dla różnych obszarów. Wykorzystali stanowisko konserwacji do przechowywania wszelkiego rodzaju niepowiązanych ze sobą rzeczy, tylko dlatego, że ma dużo rzepów do mocowania przedmiotów na miejscu. Muszą wymyślić rozwiązania do przechowywania przyborów toaletowych, ponieważ projektanci stacji 30, 40 lat temu nie uważali tego za konieczne.
Odkryliśmy, że pomimo międzynarodowego charakteru stacji, większość jego obszarów jest wysoce znacjonalizowanaprzy czym każda agencja kosmiczna kontroluje swoje własne moduły i często działania prowadzone w każdym z nich. Ma to sens, ponieważ każda agencja odpowiada przed swoimi podatnikami i musi wykazywać, w jaki sposób wydawane są ich pieniądze. Prawdopodobnie nie jest to jednak najskuteczniejszy sposób realizacji najdroższego projektu budowlanego w historii ludzkości.
W naszym najnowszym badaniu śledziliśmy zmiany w działalności naukowejktóre, jak ustaliliśmy, staje się coraz bardziej zróżnicowane, poprzez dokumentowanie użycia specjalistycznego sprzętu eksperymentalnego. Praca ta była wynikiem pytań zadanych przez jedną z firm konkurujących o budowę komercyjny następca Międzynarodowej Stacji Kosmicznej na niskiej orbicie okołoziemskiej.
Firma chciała wiedzieć, czy moglibyśmy im powiedzieć, jakich udogodnień będą prawdopodobnie potrzebować ich klienci. Oczywiście zrozumienie, w jaki sposób ludzie korzystali z różnych części terenu na przestrzeni czasu, jest typowym problemem archeologicznym. Wykorzystują nasze wyniki, aby poprawić doświadczenia swoich załóg.
Archeologia współczesnego świata
Podobne badania archeologiczne dotyczące współczesnych problemów tu na Ziemi mogą również polepszyć przyszłe życie, czy to poprzez badanie takich zjawisk jak emigracja, etnonacjonalizm Lub kwestie ekologiczne.
W ten sposób my i inni współcześni archeolodzy wyznaczamy nową przyszłość badania przeszłości, ścieżkę dla naszej dyscypliny, która leży obok naszej tradycyjnej pracy polegającej na badaniu starożytnych społeczeństw i zarządzaniu zasobami dziedzictwa. Nasza praca na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej pokazuje również znaczenie badań z zakresu nauk społecznych w rozwiązywaniu wszelkiego rodzaju problemów – nawet tych, które wydają się czysto techniczne, jak życie w kosmosie.
Możesz przeczytać oryginalny artykuł Tutaj.
