Co by było, gdyby spokój, jaki znamy, nie istniał w jądrze tkanki wszechświata, wpychając nas do krainy, w której ruch jest odwiecznym prawem rządzącym wszystkim, od mikroskopijnych cząstek po kolosalne galaktyki? To prowokacyjne pojęcie wstrząsa fundamentami naszego rozumienia rzeczywistości, sugerując kosmos pulsujący nieustanną aktywnością. Jest to koncepcja, która nie tylko poszerza naszą wiedzę, ale ją rewolucjonizuje, zapraszając nas do postrzegania wszechświata nie jako statycznej pustki, ale jako dynamicznego, stale poruszającego się gobelinu. Taka perspektywa nie tylko obiecuje odkrycie nowych kosmicznych tajemnic, ale także oferuje głębszy wgląd w istotę wszelkiego istnienia, rzucając nam wyzwanie do ponownego przemyślenia podstawowych zasad, które zarządzają ogromną przestrzenią wszechświata.
Enigmatyczny charakter stałej kosmologicznej, istotnego elementu zrozumienia przyspieszonej ekspansji Wszechświata, od dziesięcioleci fascynuje społeczność naukową. Dr Cláudio Nassif Cruz z Federalnego Uniwersytetu w Ouro Preto przedstawił przełomowe podejście do tej zagadki przez pryzmat symetrycznej szczególnej teorii względności (SSR). Jego badania, opublikowane w „Reviews in Physics”, dostarczają nowego wglądu w możliwe pochodzenie stałej kosmologicznej, oferując świeże spojrzenie na kosmos.
Sednem jego badań jest wprowadzenie niezmiennej prędkości minimalnej w ramach SSR, co stanowi wyzwanie dla tradycyjnych poglądów na czasoprzestrzeń i wprowadza nowatorską koncepcję struktury wszechświata. Idea ta, wyłaniająca się z mechaniki kwantowej i zasad termodynamiki, sugeruje, że absolutny odpoczynek jest nieosiągalny, co skłania do ponownej oceny naszego podstawowego rozumienia fizyki.
Dr Cruz stwierdza: „Zaletą symetrycznej szczególnej teorii względności (SSR) jako teorii zmodyfikowanej teorii względności jest jej kinematyczna podstawa oparta na nowych efektach relatywistycznych będących konsekwencją niezmiennik minimalna prędkość uniemożliwiająca odpoczynek.” To wprowadzenie prędkości minimalnej nie tylko rozwiązuje zagadkę energii próżni kwantowej, ale także oferuje nowe spojrzenie na problem stałej kosmologicznej, wypełniając lukę między mechaniką kwantową a obserwacjami kosmologicznymi.
„Konsekwencje naszych odkryć rozciągają się na całe spektrum fizyki teoretycznej, potencjalnie rewolucjonizując nasze rozumienie Wszechświata” – zauważa dr Cruz, podkreślając znaczenie ich odkryć dla zapewnienia spójnego wyjaśnienia ciemnej energii i przyspieszonej ekspansji Wszechświata.
Co więcej, w badaniu starannie porównano model SSR z metryką de-Sittera, powszechnie używaną do opisu wszechświata pod wpływem dodatniej stałej kosmologicznej. Dzięki temu dopasowaniu dr Cruz potwierdza przydatność modelu do bieżących obserwacji astrofizycznych i jego rolę w zrozumieniu przyspieszonej ekspansji Wszechświata. „Naszym celem jest zbadanie zmodyfikowanej czasoprzestrzeni z obecnością minimalnej prędkości, która jest niezmiennikiem kinematycznym przy niższych energiach, podobnie jak prędkość światła dla wyższych energii, poprzez utworzenie podstawowej symetrii ruchu” – wyjaśnia dr Cruz, rzucając światło na metodologiczne podstawy badań.
Badania te nie tylko podważają istniejące paradygmaty, ale także otwierają drzwi do przyszłych eksploracji najgłębszych tajemnic wszechświata. Innowacyjne podejście dr Cruza obiecuje poszerzyć naszą wiedzę o kosmosie, oferując wgląd w podstawowe siły kształtujące ekspansję wszechświata. Ostatecznie badanie to oznacza znaczący postęp w fizyce teoretycznej, dostarczając przekonującego wyjaśnienia stałej kosmologicznej. Kontynuując nasze wysiłki mające na celu rozszyfrowanie tajemnic wszechświata, spostrzeżenia dostarczone przez badania doktora Cruza podkreślają ogromny potencjał odkryć w naszej podróży do pełnego zrozumienia kosmosu.
ODNIESIENIE DO DZIENNIKA
Cláudio Nassif Cruz, „Krótki przegląd zmodyfikowanej teorii względności, która wyjaśnia stałą kosmologiczną”, „Recenzje w fizyce”, 2023.
DOI: https://doi.org/10.1016/j.revip.2023.100088
O AUTORZE
Prof. Claudio Nassif Cruz
Cláudio Nassif Cruz jest emerytowanym profesorem fizyki na Uniwersytecie Federalnym Ouro Preto (UFOP) w Ouro Preto w Minas Gerais w Brazylii. Urodził się w Além Paraíba w stanie Minas Gerais w sierpniu 1967 r.
Uzyskał tytuł licencjata z fizyki (1992) na Uniwersytecie Federalnym w Juiz de Fora (UFJF) w Minas Gerais w Brazylii.
Uzyskał tytuł magistra (1992) i stopień doktora (2002) fizyki na Uniwersytecie Federalnym w Minas Gerais (UFMG) w Belo Horizonte, Minas Gerais w Brazylii.
Posiada wieloletnie doświadczenie w dziedzinie fizyki materii skondensowanej, ze szczególnym uwzględnieniem równań stanu, równowagi fazowej i przejść fazowych, koncentrując się na następujących tematach jako kierunku pracy, a mianowicie podejściu Thompsona, Grupie Renormalizacyjnej, dynamicznych i stacjonarnych wykładnikach krytycznych dla różnych układów, reakcjach chemicznych ograniczonych przez dyfuzję, polimerach, wzroście powierzchniowym, modelu N-wektorowym bez pola losowego. Również niektóre tematy z teorii pola, takie jak elektrodynamika kwantowa (QED) i chromodynamika kwantowa (QCD), są traktowane w podejściu Thompsona.
W ramach innego nurtu oryginalnych badań, który sam wprowadził, pracuje nad badaniem innej możliwości złamania symetrii Lorentza dla zdeformowanej szczególnej teorii względności przy niezmiennej prędkości minimalnej (Symetryczna szczególna teoria względności), gdzie pole tła jest generowane przez dynamikę nielorentzowską przy niskich energiach, wyjaśniając w ten sposób niewielką dodatnią wartość stałej kosmologicznej, a także wyjaśniając zasadę niepewności kwantowej, co pozwala nam na powiązanie fizyki kwantowej z kosmologią.
