Recenzja Johna A. Shivika, Myse Cats and Plainish Coyotes: The Science of Animal Osobowości(Beacon Press, 2017)

Ekonomiści mogą się wiele uczyć od nie-ekonomistów. Biolog i ratownik zwierząt John Shivik’s Urocze 2017 książka Muchowe koty i zakłopotane kojoty jest doskonałym przykładem. On, prawdopodobnie nieumyślnie, oferuje dla ekonomistów dwa głębokie spostrzeżenia. Po pierwsze, Shivik pokazuje, że indywidualna godność jest ważna, a nie tylko dla ludzi. Po drugie, oferuje żywe przykłady równowagi jako proces, a nie stan końcowy.

Otwarcie Shivika nadaje ton: „Mój kot, do wszystkich praktycznych celów, jest dupkiem”. Choć samozwańczy psie, Shivik niechętnie otwiera swoje serce na tego niepożądanego kota, gdy pojawia się jego wyjątkowa osobowość. Komunikają, rozwijają rutyny i łączą się ze sobą w sposób, w jaki żadne inne osoby nie mogły.

Jak w przypadku naszych zwierząt domowych, więc w przypadku innych gatunków. Późniejsze historie Shivika o oznaczaniu kojotów i pracy z innymi zwierzętami są bardziej żywe i mniej ciepłe, ale są tak samo pouczające w tym, jak różne mogą być poszczególne zwierzęta. Są to wyjątkowe, godne osoby, takie same jak ludzie.

Ekonomiści mogą się z tego uczyć. HOMO Economicus Gatunki zamieszkujące doskonałe modele konkurencji ekonomistów to automat. Nie ma indywidualności i wolnej woli. Jego jedynym celem jest maksymalizacja użyteczności. Ma całą indywidualną osobowość równania. Ten martwy pogląd na ludzi jest podobny do mechanistycznego poglądu, który Shivik ostrzega przed innymi gatunkami zwierząt.

Ludzie zbudowali cywilizacje i wysłali się w kosmos. Dzięki słowa pisemne możemy wysyłać wiadomości tysiące lat w przyszłość. Żaden automat nie mógł tego zrobić. Ludzie musieli wymyślić nowe pomysły. Musieli budować pracę innych. Musieli przekonać innych ludzi, że ich nowe innowacje były warte zachodu. Zakładało to, że ludzie domagają się traktowania z godnością i agencją oraz w ten sposób traktowanie innych w zamian. Krótko mówiąc, wymaga osobowości.

Podczas gdy osiągnięcia ludzkości wykraczają poza inne gatunki, nasze różnice z nimi są bardziej stopniowe niż życiowe. Nasza indywidualność jest znacznie starsza niż my. To długie dziedzictwo, które ma miliony lat starsze od naszego gatunku, sprawia, że ​​uzasadnienie indywidualnej godności są jeszcze silniejsze niż większość klasycznych liberalnych ekonomistów.

Fascynujące pytanie, które Shivik często omawia, ale nie rozwija się w pełni, jest to, dlaczego jeden typ osobowości nigdy nie dominuje w całym gatunku. U dowolnego danego gatunku niektóre osoby są bardziej nieśmiałe, a niektóre są bardziej agresywne. Gdyby jeden typ osobowości konsekwentnie kompetentowałby drugie, wówczas wyginąłby się typ osobowości. To prawie się nigdy nie zdarza. Dlaczego to jest?

Jeśli każda osoba jest agresywna, ich gatunki umrą, ponieważ wydają zbyt dużo energii, walcząc ze sobą nad statusem, partnerami i jedzeniem, pozostawiając zbyt mało, aby znaleźć te rzeczy przede wszystkim. Ten rodzaj środowiska tworzy otwór dla bardziej nieśmiałych członków na uboczu, aby przekazać swoje geny.

To samo dotyczy drugiego końca spektrum. Wszechstronny gatunek może głodować lub wyginąć, ponieważ jego członkowie nie ryzykowaliby wystarczającej szanse. Zapewniłoby to naturalne otwarcie dla bardziej agresywnych osobowości do przyjmowania jedzenia i partnerów dla siebie.

Zamiast dominującego typu osobowości, oba zawsze współistnieją. Shivik nigdy nie używa terminologii ekonomicznej, ale jest to fantastyczny przykład naturalnego procesu równowagi. Gdzieś, Walras uśmiecha się.

Jednocześnie trwa ten proces pchania i pulchu, naturalne okresy obfitości i niedoboru również stale zmieniają przewagę między agresywnymi i nieśmiałymi typami osobowości.

Agresywne osobowości mogą przetrwać lepiej w trudnych czasach, ponieważ lepiej walczą o rzadkie zasoby. Nieśmiałe osoby mogą radzić sobie lepiej w obfitych okresach, ponieważ unikając konfliktów, żyją dłużej.

Shivik nie tylko nieumyślnie opisał statyczny model równowagi, pokazuje równowagę dynamiczną proces To dostosowuje się do zmieniających się okoliczności. Zróżnicowany indywidualizm jest skuteczną strategią przetrwania, dlatego prawie każdy gatunek go ma.

Jest to fascynujący wgląd, a bystry biolog lub ekonomista mógłby spędzić karierę. Zamiast jednolitości generowania równowagi, generuje to wszystkie unikalne indywidualne cechy, które widzimy u wszystkich gatunków zwierząt, nie tylko ludzi.

Typy osobowości działają trochę jak model kartelu w ekonomii, który jest szczególnym przypadkiem równowagi w pracy. Członkowie kartelu zgadzają się ograniczać dostawy i sztucznie podnosić ceny. Otwiera to możliwości osób niebędących członkami wejścia na rynek i zabierania klientów kartelu, oferując niższe ceny.

Im wyższa cena kartelu, tym bardziej osoby niebędące członkami mogą czerpać zyski. Bardziej prawdopodobne jest również, że członkowie kartelu oszukują umowę, zwiększając podaż lub obniżając ceny.

Dlatego kartele takie jak Opec nie może się utrzymać bez pomocy rządowej. Bez tego zakłóceń, ceny powrócą do poziomów rynku równowagi.

Teraz zastąp słowo „agresywny” „członkiem kartelu” i „nieśmiały” dla „nie-członka” lub odwrotnie. Dynamika jest dość podobna dla różnych osobowości zwierząt w obrębie gatunku. Jeśli dominuje jeden typ osobowości, tworzy to otwory dla drugiego typu, a następnie dominacja znika. Każda dominacja, która się pojawia, jest tymczasowa.

W tej recenzji zbadano jedynie uproszczone modele typu dwuosobowe. Shivik używa testu osobowości Briggs-Meyers w całej książce, która ma cztery wymiary. Wprowadza czytelnika poszczególnym zwierzętom, które różnią się wzdłuż wszystkich czterech wymiarów i w różnym stopniu. Podobnie jak każdy człowiek jest wyjątkowy, podobnie wszystkie inne gatunki zwierząt.

Podczas gdy przedsiębiorczy ekonomista mógłby zbudować wszelkiego rodzaju wyrafinowane modele wokół spostrzeżeń, na których dotyka Shivik, najważniejszą lekcją z jego książki jest przypomnienie o znaczeniu indywidualnej godności, zarówno dla ludzi, jak i zwierząt.

Nasza ludzka indywidualność nie pochodziła z próżni. Wyłoniło się to z długiego procesu ewolucyjnego. Różnorodność to nie tylko składnik ludzkości, jest składnikiem samego życia.

Ryan Young jest starszym ekonomistą w konkurencyjnym Instytucie Enterprise.