Sarah Marsh i Andrey Sychev

Neu-Isenburg, Niemcy (Reuters)-„Alice Fuer Deutschland” (Alice for Germany) skandowała zwolenników jako skrajnie prawicowy przywódca Alice Weidel, przemówił do rajdu wyborczego poza niemieckim centrum finansowym Frankfurt, daleki od alternatywy dla Niemiec (AFD) tradycyjnej partii wschodni Niemiecka twierga.

Dla niektórych śpiew jest prowokujący. Niemieckie media i komentatorzy podkreślili, w jaki sposób przypomina frazę „Alles Fuer Deutschland” (wszystko dla Niemiec), zakazane hasło nazistowskie, wygrawerowane na sztyletach paramilitarności Adolfa Hitlera. Lider AfD stanu, Bjoern Hoecke, został ukarany grzywną za używanie tych słów. Rzecznik Weidel zaprzecza podobieństwu.

Surowanie w około 21% przed niedzielnymi federalnymi wyborami parlamentarnymi, AFD nadal ma status pariasu wśród innych głównych partii politycznych w kraju, w którym skrajnie prawicowa polityka od dawna ma piętno z powodu nazistowskiej przeszłości.

W polityce nazwanej „zaporą zapory” partie mają konsensus, aby nie łączyć się z AFD, który jest obserwowany przez niemiecką domową służbę wywiadowczą. Ten pakt wyłącza go z dowolnego rządu koalicji po wyborach.

Ale partia jest ośmielona – przewidywane wsparcie jest około dwukrotnie więcej niż osiągnięte w wyborach federalnych w 2021 r., Co czyni ją drugą najpopularniejszą partią Niemiec. W ubiegłym tygodniu wiceprezydent USA JD Vance poznał Weidel w Monachium, a w widocznym odniesieniu do jego wykluczenia stwierdził, że nie ma miejsca na zapory ogniowe w demokracji.

12-letni AFD wstrząsnął debatą wyborczą, popchnęła konserwatystów Friedricha Merza, którzy poprowadzili sondaże, dalej, i skłonił głównego nurtu polityków do uznania rozczarowanego elektoratu, jest głodny zmian.

Analitycy twierdzą, że na kursie jest największą partią opozycyjną, AFD może czekać w skrzydłach na przyszłą władzę i wpływy.

Rzecznik Weidel, Daniel Tapp, powiedział, że wyrażenie „Alice Fuer Deutschland” jest nieszkodliwe i pasujące do imprezy z kandydatem o imieniu Alice, który chce służyć Niemcom.

Robert Lambrou, polityk AFD w stanie Hesse, mówi, że jeśli wyrażenie to wywoła – robi to poprzez podkreślenie ograniczeń wolności wypowiedzi w Niemczech.

AFD zdobył nowe poparcie w stanach zachodnich od wyborców sfrustrowanych słabą gospodarką Niemiec, szukającą krawężników migracji i ma dość zastojów politycznych. Przyciągnął także młodszych ludzi, dla których głosowanie skrajnie prawymi nie ma takiego samego piętna jak dla starszych pokoleń.

Partia chce zastąpić Unię Europejską luźniejszym blokiem handlowym, przestać uzbroić Ukrainę i zakończyć politykę Zadośćuczynienia za dwie przestępstwa.

W zeszłym tygodniu w Monachium w Monachium w Monachium przez obywatela afgańskiego, która zabiła kobietę i jej młodą córkę i ranne co najmniej 39 osób może dać AfD w ostatniej chwili.

Nowi wyborcy, stare piętn

„Mamy taki nastrój zmian w tym kraju” – powiedział Weidel, pierwszy kandydat partii na niemieckiego kanclerza, tłum prawie tysiąc i w każdym wieku.

Wybory, wywołane załamaniem trójstronnej koalicji kanclerza socjaldemokratowego Olafa Scholza, pojawia się, gdy wzrost populizmu w całej Europie utrudnia państwom utworzenie silnych rządów.

Utworzona w celu protestu przeciwko ratowaniu stref euro, AFD Eurosceptic wyrósł poza jego serce na byłym komunistycznym Wschodzie, gdzie partie głównego nurtu są mniej zakorzenione, a niższe dochody, a spadek gospodarki spowodował niechęć.

Przekształcając się w Partię antymigracyjną po decyzji byłego konserwatywnego kanclerza Angeli Merkel o podjęciu dużej fali uchodźców w 2015 r., AFD weszło do parlamentu narodowego w 2017 r., Przyciągając większą uwagę głównego nurtu.

Dziś jedzie wysoko na globalnej fali nastrojów przeciw migracyjnej i szybko wykorzystał serię ataków w Niemczech przez osoby z pochodzeniem migrantów.

Mogul amerykański Elon Musk ogłosił w grudniu tylko AfD mógł uratować Niemcy, wzmacniając swoją kampanię, podczas gdy współprzewodniczący AFD Tino Chrupalla był jedynym przywódcą partii niemieckiej zaproszonej na inaugurację prezydenta USA Donalda Trumpa.

Na wiecu w Neu-Isenburgu, na obrzeżach Frankfurtu, zdominowały obawy dotyczące migracji.

„Nie chcę być wyciskany finansowo, aby wspierać ludzi, którzy tu przychodzą i nienawidzą”-powiedział Wolfgang Hobus, 56-letni pracownik chemiczny, głosując na AFD po raz pierwszy.

Nowy zwolennik Nico, 22 lata, który nadał tylko swoje imię, jest jednym z młodych wyborców partii, którzy uważają, że ich przyszłość jest ponura.

„Starsi ludzie już coś zbudowali, mają swoją pracę, dom i wszystko jest dobre w ich świecie” – powiedział sprzedawca stażysty. Dodał, że nie dla niego.

Przyszła moc?

Sama liczba miejsc, które AFD ma wygrać, skomplikuje utworzenie rządu dla Merz. Wybory najprawdopodobniej spowodują niespokojną koalicję jego konserwatystów z Social Demokratami (SPD), w powtórce rządu Merkel w ostatnim roku 2017-2021 lub parowanie z SPD i kolejną partią lewicową, aby zabezpieczyć większość.

W zeszłym miesiącu Merz złamał powojenne tabu, polegając na głosach AFD, aby przepchnąć się przez nie wiążący ruch po zaostrzaniu imigracji. Niektórzy krytycy twierdzą, że to złamało „zaporę ogniową”, inni twierdzą, że zapora dotyczy tylko uformowania rządów. Ankieta przeprowadzona przez Pollstera Forsa wykazała, że ​​około połowa Niemców zgodziła się z Merz, stosując w ten sposób skrajnie prawicowe wsparcie. Niemniej jednak wyklucza wejście do koalicji z partią.

Jak dobrze jego przyszły rząd ożywia chorą gospodarkę, porusza problemy z gorącym przyciskiem, takie jak migracja, i kooptają bardziej konserwatywne polityki, mogą ustalić, czy AFD utrzymuje, czy traci pęd.

„O ile następna koalicja nie dostarczy (szczególnie pod względem kosztów utrzymania, inflacji itp.), Możliwe zwycięstwo AFD w 2029 r. (Lub wcześniej) może być na kartach” – powiedział Philipp Koeker, politolog na University of Hanover.

Alexander Clarkson, wykładowca niemieckich studiów w King’s College London, powiedział, że konserwatyści mogą pewnego dnia rozważyć koalicję z AFD, jeśli moderuje jej politykę zagraniczną.

„Ciekawe pytanie brzmi, czy AFD jest w stanie zrobić to, co zrobiła Włochy Giorgia Meloni, czy też francuski Marine Le Pen”, powiedział Clarkson, „co oznacza stopniowo obracanie się w tych kwestiach bez porzucania zbyt wielu problemów z polityką krajową”.

(Reporting autorstwa Sarah Marsh i Andrey Sychev, dodatkowe raporty Olivera Denzera, edycja autorstwa Alexandra Hudson)