Od zarania cywilizacji społeczeństwa zmagały się z równowagą między porządkiem a wolnością. Narody rosną i upadają na podstawie tego, jak zarządzają władzą – czy to poprzez scentralizowaną kontrolę imperiów lub rozproszonego autorytetu wolne rynki i prawa indywidualne.

Stany Zjednoczone zostały oparte na radykalnej idei, że rząd istnieje, aby zabezpieczyć prawa przekazane przez Boga, a nie ich przyznawania. Jednak z czasem ta wizja została erodowana poprzez rozszerzenie biurokracji, polityk redystrybucyjnych i zakorzenionej klasy politycznej, która priorytetowo traktuje władzę nad zasadą.

Jeżeli rząd ma zostać przywrócony do jego prawowitego miejsca – raczej wysyłania, a nie rządzenia – poziom federalny, stanowy i lokalny musi zostać zasadniczo restrukturyzowany w celu ustalenia priorytetu wolności, odpowiedzialności i rozkwitu człowieka.

Milton Friedman argumentował, że rola rządu powinna ograniczać się do ochrony życia, wolności i własności – wszystko w innym przypadku najlepiej pozostawić rynkom i dobrowolnym instytucjom. Jego praca w Kapitalizm i wolność Opracowałem sprawę dla minimalistycznego rządu, który sprzyja środowisku, w którym jednostki mogą realizować własne cele bez ingerencji. Ostrzegł to wolność gospodarcza jest warunkiem wolności politycznej – gdy rząd przejmuje kontrolę nad gospodarką, nieuchronnie rozszerza swój zasięg na swobody osobiste i polityczne.

Pomimo tych ostrzeżeń rząd federalny znacznie przekroczył swoje granice konstytucyjne.

Pierwotnie zaprojektowany jako rząd wyliczonych uprawnień, decyduje teraz wszystko, od sposobu działania firm po zarządzanie edukacją. Scentraalizacja władzy erodowała dynamizm ekonomiczny, który uczynił Amerykę prosperującą.

Friedrich Hayek‘S Droga do postoju ostrzegł, że planowanie rządu nieuchronnie prowadzi do utraty indywidualnego wyboru i wolności, nawet jeśli jest wdrażany z dobrymi intencjami. Jedynymi uzasadnionymi funkcjami rządu federalnego są obrona narodowa, zabezpieczanie umów i prawa własnościi zapewnienie podstawowej przepisy prawa. Wszystko inne należy do stanów, społeczności lokalnych i, co najważniejsze, osób.

Znaczna część porażki rządu polega na jego zachętach, jak wyjaśniono James Buchanan‘S Teoria wyboru publicznego. Buchanan zniszczył mit, że politycy są bezinteresownymi urzędnikami publicznymi działającymi w najlepszym interesie ludu.

Zamiast tego wykazał, że zachowują się jak wszyscy inni-w interesie własnym, szukając reelekcji i nagradzając szczególne interesy, które finansują ich kampanie. Klasa biurokratyczna z kolei korzysta z rozszerzenia władzy rządowej, tworzenia zakorzenionego systemu, który opiera się reformy. Ten cykl samozachowawczości politycznej wyjaśnia, dlaczego wydatki nadal rosną, dlaczego dług wymknął się spod kontroli i dlaczego grupy interesów dominują w polityce.

Ta dynamika jest widoczna w sposobie, w jaki rządowe programy opieki społeczne rozszerzyły się poza ich pierwotny cel. Opieki społeczne, które kiedyś polegały na społeczeństwach private -charytatywnych, kościołów i społeczeństwach wzajemnej pomocy, zostały przejęte przez biurokratyczne instytucje, które odczłowieczają i umocniają zależność.

Thomas Sowell, IN Bogactwo, ubóstwo i politykawykazał, że interwencja rządu w dobrobycie wyrządza więcej szkody niż pożytku poprzez zniechęcenie pracy i osłabienie odpowiedzialności społeczności. Politycy obiecują więcej korzyści, wiedząc, że zależność tworzy blok głosowy, który zapewnia ich reelekcję. Natomiast prywatne organizacje charytatywne i kościoły oferują nie tylko pomoc finansową, ale także wsparcie moralne i społeczne, które pomagają osobom odzyskać niezależność.

Opodatkowanie Musi być uproszczony i uczyniony przezroczysty. Obecny system karze produktywność i zniekształca zachęty gospodarcze przez wielokrotne opodatkowanie dochodów – po zarabianiu, inwestowaniu i przekazywaniu przez dziedzictwo. System ten jest z natury niesprawiedliwy, nagradzając tych, którzy manipulują lukimi, jednocześnie obciążając tych, którzy ciężko pracują i mądrze inwestują. Idea Friedmana na temat podatku od płaskiego konsumpcji pozostaje najlepszą alternatywą – wyznaczając jedynie ostateczną konsumpcję, a nie karanie oszczędności i inwestycji. Taki system wyeliminowałby złożoność IRS, usunął polityczną faworyzowanie w polityce podatkowej i zwiększy podatek bardziej przejrzysty.

Być może najbardziej podstępną formą kontroli rządu jest manipulacja samymi pieniędzmi. Rezerwa Federalna został stworzony w celu stabilizacji gospodarki, ale zamiast tego wspierał cykle boomu i upadku poprzez sztuczną ekspansję kredytową i lekkomyślną politykę pieniężną.

Larry White, ekspert w dziedzinie bezpłatnej bankowości, wykazał, że historycznie, konkurencyjne systemy bankowe bez banków centralnych doprowadziły do ​​bardziej stabilnych środowisk pieniężnych niż centralnie kontrolowane waluty fiatu. Inflacja, jak pokazał Friedman, jest zawsze i wszędzie zjawisko pieniężne – nieudane nie przez firmy lub konsumenci, ale rządy rozszerzające podaż pieniądza.

Dźwiękowy system pieniężny nie może być centralnie zaplanowany, ale musi być zakorzeniony w bezpłatnej bankowości, w której prywatne instytucje konkurują o wydawanie waluty wspieranej materialnymi aktywami, takimi jak złoto i srebro. Uczciwe pieniądze pociągają rząd do odpowiedzialności, uniemożliwiając mu wydrukowanie z powodu nieodpowiedzialności fiskalnej.

Przepisy federalne, kolejne narzędzie nadrzędne rządowe, zniekształcają rynki i ograniczają innowacje. Free Enterprise kwitnie, gdy jednostki pozostawiają handel i produkcję bez biurokratycznej ingerencji. Większość przepisów nie chroni konsumentów, ale chroni politycznie powiązane branże przed konkurencją. Przepisy dotyczące licencji są szczególnie szkodliwe, tworząc bariery wejścia, które nieproporcjonalnie ranią pracowników o niższych dochodach, którzy nie mogą sobie pozwolić na kosztowne wymagania szkoleniowe.

Praca Petera Boettke’a w austriackiej ekonomii podkreśla, że ​​przepisy są często wynikiem zachowań szukających czynszu-gdzie ustanowione firmy korzystają z rządu, aby chronić się przed konkurencją, a nie ulepszyć swoje produkty i usługi. Bezpłatne społeczeństwo opiera się raczej na ustawie o egzekwowaniu umów i odpowiedzialności, a nie zapobiegawczej interwencji rządu.

Podczas gdy przekroczenie federalne jest najbardziej widocznym zagrożeniem dla wolności, rządy stanowe i lokalne odgrywają również kluczową rolę w zachowaniu lub erozji wolności.

Państwa powinny służyć jako laboratoria konkurencji, ale wiele z nich powtórzyło najgorszą politykę Waszyngtonu, nakładając wysokie podatki, uciążliwe przepisy i lekkomyślne wydatki. Właściwą rolą rządu stanowego jest ochrona praw własności, zapewnienie podstawowej infrastruktury oraz utrzymanie prawa i porządku przy minimalnej ingerencji w sprawy gospodarcze. Wydatki powinny być ściśle ograniczone, powiązane z maksimum wzrostu populacji i inflacji, aby zapobiec stopniowej ekspansji rządu.

Na poziomie lokalnym jednym z najbardziej szkodliwych podatków jest podatek od nieruchomości, co skutecznie oznacza, że ​​nikt nie może naprawdę posiadać domu. Podczas gdy państwa ogólnie nie nakładają podatków od nieruchomości, samorządy lokalne polegają na nich mocno z powodu nadmiernych wydatków. Hayek podkreślił, że bezpieczne prawa własności są niezbędne dla stabilności ekonomicznej i wolności indywidualnej.

Istotność domu powinna być kamieniem węgielnym niezależności finansowej, ale podatki od nieruchomości działają jako nieubłagany czynsz wypłacany rządowi, uniemożliwiając prawdziwą własność. Samorządy lokalne powinny wycofywać podatki od nieruchomości, ograniczając w stosownych przypadkach wydatki i zmieniając się na opłaty oparte na użytkownikach. Wymaga to reiningu w wydatkach okręgowych, kosztach emerytalnych komunalnych i wzdętych lokalnych biurokracji, które z roku na rok zwiększają podatki od nieruchomości.

Polityka edukacji to kolejny obszar, w którym rządy państwowe i lokalne nie utrzymały praw indywidualnych. Rządowy monopol na szkołę doprowadził do spadku jakości, ideologicznej indoktrynacji i biurokratycznej nieefektywności. Jedynym sposobem na zapewnienie wysokiej jakości edukacji jest wybór, w którym fundusze podążają za studentami, a nie wspieranie nieudanych systemów.

Badania Sowella dotyczące edukacji podkreślają, w jaki sposób konkurencja między szkół poprawia wyniki, a scentralizowana kontrola sprzyja mierności. Konta oszczędnościowe uniwersalne pozwoliłyby rodzicom wybrać najlepszą opcję dla swoich dzieci, niezależnie od tego, czy jest to publiczna, prywatna, czarterowa czy szkoła domowa.

Ostatecznym celem zarządzania powinno być stworzenie środowiska, w którym ludzie mogą swobodnie dokonywać własnych wyborów i brać odpowiedzialność za swoje życie. Natura ludzka jest głęboko wadliwa i żaden rząd nie może stworzyć utopii. Ale historia pokazała, że ​​najbardziej wolne społeczeństwa są najbardziej dostatnie i że dobrobyt nie jest tylko materialny, ale moralny.

Sowell przypomina nam, że kultury podkreślające osobistą odpowiedzialność i przedsiębiorczość przewyższają te, które polegają na interwencji rządu. Społeczeństwa rozwijają się, gdy jednostki mogą skorzystać z odpowiedzialności osobistej, budować silne rodziny i angażować się w dobrowolną współpracę, a nie przymusową redystrybucję.

Ta wizja jest zakorzeniona nie tylko w teorii ekonomicznej, ale w teologii, psychologii i prawa.

Teologicznie, ludzka godność najlepiej zachować, gdy jednostki mają swobodę działania jako agentów moralnych, a nie podmiotów państwa. Psychologia uczy, że ludzie kwitną, gdy mają autonomię i cel, a nie zależność i uprawnienia. Rządy prawa, jak wyrażone w zachodniej tradycji prawnej, potwierdza, że ​​sprawiedliwość wymaga równego wniosku, a nie arbitralnego dekretu rządowego.

Naprawdę wolne społeczeństwo nie wymaga potężnego państwa, ale raczej wręcz przeciwnie: rząd tak powściągliwy, że jednostki, rodziny i społeczności mogą się rozwijać bez ingerencji. Ścieżka do dobrobytu leży nie w centralnym planowaniu, ale w wolności indywidualnej, odpowiedzialności i dobrowolnej współpracy, która zawsze napędzała postęp. Zadaniem nie jest ponowne odkrywanie rządu, ale przywrócenie go do jego prawowitego miejsca – zaliczonego, odpowiedzialnego i podporządkowania ludziom.

Tylko wtedy możemy naprawdę pozwolić ludziom prosperować.

Vance daje dr Ph.D.jest prezesem Ginn Economic Consulting, gospodarzem Let People Prosper Show, a wcześniej głównym ekonomistą OMB Trumpa Białego Domu. Śledź go na X.com o @Vancegin.