Autor: Jeffrey Tucker za pośrednictwem Epoch Times,

Podobnie jak w zegarku, w powietrzu mówi się o recesji. Ogłoszenie pojawi się wkrótce i zostanie potwierdzone do lata. Atlanta karmi poprawiony Jego prognoza produkcji w pierwszym kwartale oczekuje skurczu na 2,8 procent. To jest bardzo nagłe. Zaledwie tydzień wcześniej te same narzędzia (PKBNOW) prognozowały 2 -procentowy wzrost produkcji w pierwszym kwartale.

W tym momencie wiele osób prawdopodobnie odrzuca wszystkie te prognozy i wielkie liczby emanujące od ekspertów z publicznej listy płac. Tak bardzo się mylili. A jednak Wall Street są poruszane przez takie raporty danych, nawet jeśli problemy z nimi są tak oczywiste. Jak mówią, liczby mogą być fałszywe, ale są wszystkim, co mamy.

Podstawa, na której prognozuje się ta prognoza, dotyczy wydatków na budowę, i naprawdę trudno jest uzasadnić na podstawie liczby branży pokazujących nie.

Moje własne myślenie: To gra nadrabiania zaległości i obwiniania. Analityka zlecone przez Brownstone Institute – ale który może być również intuiowany przez każdego żyjącego dorosłego w ciągu ostatnich czterech lat – Dokumenty recesja techniczna od 2022 roku na podstawie wyraźniejszego odczytu najlepszych danych. Nawet wtedy nigdy nie było wyraźnego ożywienia od marca 2020 r., Kiedy globalna gospodarka została celowo pogrążona w przymusowej depresji.

Od tych dni niewiele miało sens w danych makroekonomicznych jako konwencjonalnie gromadzących i rozpowszechnianych.

Istnieje wiele problemów. Konwencjonalne dane produkcyjne zlicza wydatki rządowe, nawet jeśli są oparte na finansowaniu długów, które są ostatecznie finansowane z drukowania pieniędzy, jako pozytywnie przyczynia się do PKB. Te bardzo lata odnotowały największy wzrost wydatków rządowych, pod każdym względem, który odnotowaliśmy w historii zarejestrowanego czasu.

Oczywiście od lat zniekształca liczby PKB.

Jest inny problem: większość „wzrostu” w ciągu czterech lat polegała na stopniowej i iteracyjnej naprawie szkód wyrządzonych przez blokady i zamrażanie łańcucha podaży. Łamanie rzeczy i ich naprawienie nie liczy się jako ogólny postęp, ale w sposób, w jaki PKB jest zbierany, koniecznie tak jest.

Ten czynnik wypaczył dane wyjściowe przez lata.

Wszystkie dane PKB muszą zostać dostosowane do inflacji, jeśli ma mieć jakieś znaczenie. Tyle jest powszechnie znane. Rzadziej znane jest to, że to samo musi się zdarzyć, że wydatki detaliczne, zamówienia fabryczne i zakupy towarów trwałe. Nie ma sensu liczyć wyższych cen jako znaczący wzrost wydatków.

Ma znaczenie, z której pomiaru inflacji używasz, według których PKB jest dostosowywane w celu wygenerowania prawdziwego PKB. Od lat CPI jest dramatycznie niedoceniany w całej klasie towarów i całego indeksu. W tym momencie jest to nie do sporu. To, jak bardzo nie było doceniane, jest kwestią debaty. Konwencjonalne dane pokazują 22 -procentowy spadek siły nabywczej w ciągu czterech lat, ale może być bliżej 30 procent lub więcej, w punktach osiągających znacznie wyższe poziomy.

Nawet stosowanie konserwatywnej miary niedoszacowania i mieszania z nieskorygowanym PKB generuje środowisko makroekonomiczne na czerwono przez trzy lata – recesję techniczną.

Kiedy opublikowaliśmy nasze badanie, spodziewałem się ogromnego wybuchu ekonomistów branży i innych. Zamiast tego widzieliśmy ciszę. To mnie oszołomiło, dopóki nie zdałem sobie sprawy, że większość wie, że to jest poprawne.

Innymi słowy, Trump odziedziczył środowisko gospodarcze, które od lat jest cudowne, ale w rzeczywistości było wyjątkowo słabe i głęboko uszkodzone. To była pułapka. Odmowa słabości ekonomicznej przez cztery lata, podczas gdy inaczej było to oczywiste, kiedy nowy prezydent przyjdzie na urząd, staw się przejrzysty i mówienie o prawdzie o tym, jak złe są rzeczy.

Problem z kulturą amerykańskiej polega na tym, że istnieje nakładka mediów między warunkami ekonomicznymi a tym, kto jest w tym czasie na stanowisku. To wcale nie przypadek, że recesja wydaje się uderzać dokładnie tak, jak Trump przyjął władzę. Zostanie przypięty do jego polityk: taryf, cięć wydatków, zakłóceń rządu lub po prostu niepewności w ogóle.

Jest to podobne do kogoś, kto po prostu zauważa, że ​​dom jest bałaganem po przybyciu ekipy sprzątającej, i obwinianie pracowników za wszystkie problemy.

Z drugiej strony jest o wiele za wcześnie, aby ogłosić, że w jakiś sposób wychodzimy z recesyjnego lasu. Jest bardzo długa droga, a Trump ma rację, aby zachęcić cierpliwość, a nawet sugerować, jak to zrobił w swoim przemówieniu do Kongresu, że po drodze będzie ból.

Szybka retoryka o zarania nowego złotego wieku jest ekscytująca, ale przedwczesna. Budżet musi zostać naprawiony. Agencje muszą zostać ograniczone i wycięte. Przepisy muszą zostać uchylone. Agencje zdrowotne muszą zostać zdeponowane. Wszystkie podatki muszą zostać obniżone lub zniesione.

Na taryfach łatwo jest śledzić myślenie tutaj. Ponieważ tańsze jest produkcja większości rzeczy w większości innych krajów niż w Stanach Zjednoczonych, głównie ze względu na siłę dolara, rozmieszczenie taryf ma nawet wynik. Jest to próba odtworzenia staromodnego rozliczenia konta, które mieliśmy przed końcem złotego standardu. Teoria polega na tym, że potwierdza to dla amerykańskiego miejsca do konkurowania, prawdopodobnie przyciągając kapitał zagraniczny dla inwestycji krajowych.

Uważa mnie to za okrężną metodę poruszania się po bardziej fundamentalnym problemie, który śledzi zepsuty międzynarodowy system pieniężny. To powiedziawszy, nie ma przycisku, aby to naprawić, i tak nie widziałem. Najbardziej krótkoterminowym efektem tych taryf będzie po prostu zwiększenie kosztów dla importerów USA i konsumentów USA. Mają wiele małych firm martwi się do tego, że panika. W sumie jest to ryzykowny hazard. Nie jestem sam w obawie, że ten hiper koncentruje się na taryfach na długo przed reformą podatków i wydatków jest dziwnie nieproporcjonalna, odzwierciedlając osobistą osobistą osobę Trumpa, a nie jasne myślenie ekonomiczne.

Taryfy staną się również kozłem ofiarnym. Jeśli recesja zostanie nagle ogłoszona, jeśli PKB w pierwszym kwartale naprawdę nastąpi tak dramatycznie, taryfy, a zatem Trump uzna za winę. Powinno to być obecnie główną troską polityczną administracji Trumpa.

Wszystko to powiedziawszy, Trump jest na dobrej drodze, wskazując, że właśnie przeżyliśmy najgorszą inflację od 48 lat i być może w historii Ameryki. Był ciężko sprawdzony w tym stwierdzeniu, ale jest to całkowicie możliwe do obrony. Także również wszystkie te wskaźniki ekonomiczne od inflacji do rynku miejsc pracy. Rzeczywistość jest znacznie gorsza, niż agencje donosiły od wielu lat.

Pamiętaj tylko: istnieje silny powód, by sądzić, że od lat byliśmy w recesji technicznej oraz wysokiej inflacji. Przyznanie tego jest po prostu kwestią politycznego czasu. Bilet otaczający dane ekonomiczne i wiadomości stają się coraz bardziej warstwowe i skomplikowane, i wymaga prawdziwego wyrafinowania, aby go przejrzeć.

Ukryte cierpienia ostatnich czterech lat były w dużej mierze nieuzasadnione, a zatem nagle ogłoszone udręki obecnej chwili są prawdopodobnie przesadzone.

Poglądy wyrażone w tym artykule są opiniami autora i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy czasów epokowych lub zerohedge.