Rola zabytków konfederackich w społeczeństwie amerykańskim wywołała trwającą debatę. Niektórzy uważają, że należy je usunąć, podczas gdy inni twierdzą, że należy je zachować jako artefakty historyczne. W ostatnim badaniu John Jameson z ICOMOS ICIP, międzynarodowa organizacja koncentrująca się na zachowaniu dziedzictwa kulturowego, analizuje, w jaki sposób poglądy ludzi na te zabytki zmieniły się z czasem i bada różne sposoby radzenia sobie społeczności. Jego badania, opublikowane w czasopiśmie Humanities, analizują, w jaki sposób te posągowe wpływają na pamięć publiczną i co należy z nimi zrobić.

Jameson wyjaśnia, że ​​zabytki te zostały wystawione z różnych powodów – niektóre z uhonorowania poległych żołnierzy, inni, aby świętować przywódców wojskowych. Jednak wiele posągów zbudowanych podczas epok Jima Crowa i praw obywatelskich, okresy naznaczone segregacją rasową i walką o równe prawa, zostało celowo przygotowane do wzmocnienia nierówności rasowych i zastraszania czarnych społeczności. „Z biegiem lat zabytki te stały się głęboko związane z zmieniającymi się przekonaniami społecznymi i politycznymi” – powiedział Jameson. Jego badania badają, w jaki sposób Amerykanie widzą te pomniki dzisiaj i różne pomysły dotyczące ich zachowania lub ponownego interpretacji.

Badanie wykazało, że chociaż niektóre społeczności chcą całkowicie usuwać posągi Konfederacji, inne sugerują alternatywne rozwiązania. Obejmują one zmianę ich znaczenia poprzez dodanie kontekstu, przeniesienie ich do muzeów lub przekształcanie w pokazy edukacyjne. Jednym z przykładów jest Richmond, Monument Avenue Virginia, w której posągowe zostały usunięte po ogólnokrajowych protestach po zabójstwie George’a Floyda w 2020 r. Niektóre z tych zabytków, kiedyś postrzegane jako reprezentacje dumy południowej, stały się tło dla sztuki protestacyjnej podkreślającej ruchy sprawiedliwości rasowej. „Zamiast postrzegać je tylko jako symbole ucisku, powinniśmy rozważyć, w jaki sposób można je wykorzystać, aby zachęcić do refleksji i nauki” – stwierdził Jameson.

Ten problem nie jest unikalny dla Stanów Zjednoczonych. Podobne debaty miały miejsce na całym świecie, na przykład w przypadku posągów z czasów kolonialnych w Południowej Afryce i zabytkach z czasów sowieckich w Europie Wschodniej. Posągi z czasów kolonialnych często honorują postacie historyczne związane z europejskim imperializmem, podczas gdy zabytki z czasów radzieckich upamiętniają przywódców i ideologie z byłego Związku Radzieckiego. W niektórych przypadkach części usuniętych posągów – takie jak ich podstawy – pozostawiają na miejscu jako przypomnienia o historii. Jameson sugeruje, że zamiast po prostu usuwać przeszłość, społeczności powinny prowadzić otwarte dyskusje na temat tego, co oznaczają te zabytki i jak można je wykorzystać do edukacji przyszłych pokoleń.

Badanie podkreśla również, w jaki sposób technologia zmienia sposób zapamiętania historii. Narzędzia online, takie jak interaktywne mapy i doświadczenia związane z rzeczywistością rozszerzoną, które nakładają informacje cyfrowe na rzeczywiste obrazy, pozwalają ludziom angażować się w wydarzenia historyczne na nowy sposób. Jameson podkreśla, że ​​chociaż wielu popiera całkowitego usunięcia posągów Konfederacji, inni uważają, że utrzymanie niektórych z nich może pomóc społeczeństwu o niesprawiedliwości przeszłości i zachęcić do głębszych rozmów na temat historii.

Ostatecznie badania Jamesona zachęcają ludzi do przemyślenia, jak poradzić sobie z kontrowersyjnymi artefaktami historycznymi. Czy zabytki konfederackie są tylko symbolami ucisku, czy też można je zmienić, aby promować bardziej integracyjne dyskusje na temat przeszłości? Praca Jamesona zaprasza decydentów, historyków i opinii publicznej, aby dokładnie zastanowić się, w jaki sposób te zabytki kształtują pamięć publiczną i zmiany społeczne.

Odniesienie obrazu

Zdjęcie dzięki uprzejmości Richard Veit 2020.

Referencje dziennika

Jameson, John H. „Artefakty chwały i bólu: ewoluujące narracje kulturowe na temat symboliki konfederackiej i upamiętnienia w nowej erze sprawiedliwości społecznej”. Humanities, 2024. DOI: https://doi.org/10.3390/h13060153

O autorze

John H. Jameson jest wycofany z amerykańskiej służby parku narodowego, gdzie był liderem w zakresie interpretacji archeologii i dziedzictwa kulturowego, otrzymując nagrodę NPS Sequoia za osiągnięcia zawodowe. Jego prace obejmowały szeroki zakres projektów w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym, zachowaniem i interpretacją w kilku regionach Stanów Zjednoczonych i Europy. Zredagował i przyczynił się do kilku przełomowych prac na temat publicznej interpretacji dziedzictwa kulturowego. Jest członkiem założycielem i pełnił funkcje kierownicze, w ramach Komitetu ICOMOS i Komisji Prezentacji (ICIP), a ostatnio pełnił funkcję członka grupy roboczej UNESCO Whipic w sprawie opracowywania zasad interpretacji i prezentacji. Członek kilku tablic i paneli recenzji jest autorem/redaktorem ponad czterdziestu książek i artykułów naukowych. Jego najnowsze prace koncentrują się na ogłoszeniu narracji dziedzictwa związanych z aktualnymi i odpowiednimi tematami, takimi jak „sztuka i archeologia” oraz „zabytki i pamięć”.