Budzenie się i odkrywanie, że otaczający Cię świat jest zamazany i nierozpoznawalny, może być przygnębiającym doświadczeniem, o czym osoby z centralną chorioretinopatią surowiczą (CSCR) wiedzą aż za dobrze. Ta choroba oczu zakrada się jak cień, przesłaniając klarowność widzenia i wpływając na życie w szczytowych latach produktywnych. W miarę gromadzenia się płynu pod siatkówką dążenie do wyraźnego widzenia staje się codziennym wyzwaniem. Tradycyjne metody leczenia przyniosły mieszane rezultaty, pozostawiając wiele osób w poszukiwaniu latarni nadziei. Ta podróż w nieznane służy jako tło dla badań eksplorujących dobrze znaną, ale czasami zapominaną lub unikaną ze względu na wysokie koszty, ścieżkę leczenia, potencjalnie rzucającą światło na lepszą przyszłość dla osób spowijanych niepewnością CSCR.

Centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR) pozostaje trudnym schorzeniem, często objawiającym się nagromadzeniem płynu podsiatkówkowego (SRF), który może znacząco wpływać na ostrość wzroku. Tradycyjnie stosowano takie metody leczenia, jak podprogowy laser mikroimpulsowy (SML), aczkolwiek z różną skutecznością. Niedawne badanie prowadzone przez profesora Andrzeja Grzybowskiego z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i dr Macieja Gawęckiego ze Szpitali Pomorskich w Wejherowie, przy udziale dr Krzysztofa Kicińskiego również ze Szpitali Pomorskich w Wejherowie, opublikowane w Advances in Ophtalmology Practice and Research, rzuca światło na podejście do leczenia przewlekłych przypadków CSCR niereagujących na leczenie SML. Ich badania koncentrują się na skuteczności i trwałości terapii fotodynamicznej (PDT) w takich scenariuszach.

W badaniu skrupulatnie śledzono drogę kilku pacjentów, którzy nie odczuli ulgi w stosowaniu SRF po przejściu rund leczenia SML. Uczestnicy ci, głównie mężczyźni w kwiecie wieku, cierpieli na objawy przez dłuższy czas. Metodyczne podejście przyjęte przez badaczy pozwoliło na kompleksową ocenę skuteczności PDT w czasie. Co ciekawe, większość leczonych oczu wykazywała całkowite wchłanianie SRF wkrótce po leczeniu, przy czym znaczna część utrzymywała ten sukces w dłuższej perspektywie. Postęp ten charakteryzował się zauważalną poprawą zarówno przejrzystości widzenia, jak i fizycznych wymiarów anatomii oka.

Profesor Grzybowski, przedstawiając wnioski z badania, podkreślił: “Większość oczu zauważyła znaczną poprawę wkrótce po leczeniu, która w dużej mierze utrzymała się w dłuższej perspektywie. W rezultacie u wielu uczestników wyraźnie poprawiła się klarowność widzenia”. Pomimo ogólnego sukcesu należy zauważyć, że nie wszyscy pacjenci zareagowali na PDT, a w badaniu wskazano wiek jako potencjalny czynnik wpływający na skuteczność leczenia. Jak podkreśla dr Gawęcki: „Zaobserwowano zauważalną różnicę wieku pomiędzy osobami, które zareagowały na leczenie, a tymi, które nie zareagowały”.

Zastanawiając się nad szerszymi implikacjami swojej pracy, profesor Grzybowski dodał: “PDT daje nową nadzieję tym, którzy nie zaobserwowali poprawy po zastosowaniu SML. Nawet w długotrwałych przypadkach, w których występowały znaczące zmiany w strukturze oka, zaobserwowaliśmy poprawę.” Ta perspektywa stanowi zachętę dla pacjentów z przewlekłą CSCR, sugerując, że PDT może być obiecującą alternatywą nawet wtedy, gdy inne metody leczenia zawiodły lub powinny być częściej uznawane za terapię pierwszego rzutu.

Metodologię badania opracowano tak, aby zapewnić przejrzystość i dostępność dla szerokiego grona odbiorców. Dzięki starannemu wyborowi uczestników, u których nie zaobserwowano poprawy po zastosowaniu SML i skrupulatnemu śledzeniu ich postępów za pomocą nieinwazyjnych technik obrazowania, badanie zapewnia solidne ramy do oceny skuteczności PDT. Podejście to kładzie nacisk na rzeczywiste zastosowania i korzyści leczenia, dzięki czemu ustalenia są istotne i zrozumiałe zarówno dla pacjentów, jak i lekarzy. Podsumowując, przejście na PDT w przypadkach, gdy SML nie spełnia oczekiwań, stanowi nową latarnię nadziei dla osób zmagających się z przewlekłą CSCR. Badania prowadzone przez profesora Grzybowskiego, dr Gawęckiego i dr Kicińskiego nie tylko zwiększają naszą wiedzę na temat skutecznych strategii zarządzania CSCR, ale także podkreślają potrzebę spersonalizowanych planów leczenia.

ODNIESIENIE DO DZIENNIKA

dr Maciej Gawęcki, dr Krzysztof Kiciński ze Szpitali Pomorskich w Wejherowie oraz profesor Andrzej Grzybowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. „Przejście na PDT po nieudanym leczeniu laserem mikropulsowym centralnej chorioretinopatii surowiczej.” Postępy w praktyce i badaniach okulistycznych, 2024.

DOI: https://doi.org/10.1016/j.aopr.2024.01.004.

O AUTORZE

Prof. Andrzej Grzybowski biosketch

Andrzej Grzybowski, Lek. Doktor, MBA, MAE, EVERf jest profesorem okulistyki, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Olsztyn, Polska; Kierownik Instytutu Badań Okulistycznych Fundacji Rozwoju Okulistyki w Poznaniu.

Aktywnie działa w międzynarodowych towarzystwach naukowych, m.in. w Euretina (Członek Zarządu Kooptowanego 2016-2018), Prezes Europejskiego Stowarzyszenia Badań nad Wzrokiem i Okiem (EVER), ESCRS (kurator Archiwum ESCRS) i ISRS (członek Międzynarodowej Rady ISRS), Międzynarodowy Klub Implantów Wewnątrzgałkowych i Towarzystwo Cogan. Został dożywotnim członkiem (przewodniczącym LIV) Europejska Akademia Okulistyki (https://eao-academy.eu) i jej skarbnika oraz członek Academia Europea (www.ae-info.org).

Jako jedyny polski okulista znalazł się w rankingu TOP 2% najlepszych naukowców świata przygotowanym przez Uniwersytet Stanforda na lata 2019 i 2020. Światowy ranking Expertscape: nr 1 w leczeniu zaćmy i nr 1 w zakresie usuwania zaćmy; Nr 3 w dziedzinie zapalenia wnętrza gałki ocznej. W 2021 roku otrzymał nagrodę założycieli ISRS (Międzynarodowe Towarzystwo Chirurgii Refrakcyjnej) i opublikował książkę Sztuczna inteligencja w okulistyce (Skoczek). W 2022 roku został nagrodzony KRZYŻ OFICERSKI Orderu POLONIA RESTITUTA za wybitne osiągnięcia w nauce i dydaktyce oraz wspieranie międzynarodowej współpracy naukowej przez Prezydenta RP; notowana na „The Power List” magazynu The Ophtalmologist, rankingu Top 100 najbardziej wpływowych osób w świecie okulistyki (https://theophtalmologist.com/power-list/2022), przyznana przez Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego wyróżnienie „Najlepsi z najlepszych” za osiągnięcia naukowe oraz Nagrodę Rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego za najlepsze publikacje w roku 2021.

Świergot: https://twitter.com/andrzejgrzybow
Linkedin: https://www.linkedin.com/in/andrzej-grzybowski-2a525525/
Facebooku: https://www.facebook.com/ae.grzybowski