W swojej nowej książce Dawn’s Early Light: Ochrumowanie Waszyngtonu, aby uratować AmerykęKevin Roberts z Heritage Foundation twierdzi, że „Chiny uważają, że ma to mandat rządzenia światem” i że wykorzystuje saldo handlowe, aby to osiągnąć.

To stara taktyka. „Już za imperium rzymskie”, argumentuje Roberts, „popyt na chińskich producentów na całym świecie znacznie przekroczyło chińskie zapotrzebowanie na rzeczy, które inne kraje powstały… brak równowagi handlowej pomogły ukształtować światową współczynnik gospodarki z całej Europy i Azji odkryto w chińskich znaleziskach archeologicznych, ale na moją wiedzę żadne starożytne chińskie monety nigdy nie znajdowały się na zewnątrz Asia Wschodniej”.

„Dominacja gospodarcza Chin, monopol łańcucha dostaw na pożądane towary i starannie kontrolowane polityki handlowe stworzyły znaczne bogactwo dla chińskich władców, jeśli nie dla swoich ludzi”, zauważa Roberts. Rzeczywiście, Szacunki Angus Maddison Pokaż PKB na mieszkańca w Chinach spadający z 106% w Wielkiej Brytanii u 1000 do 71% w 1500 i 28% w 1880 r.

Ale ostatecznie chińskie nadwyżki handlowe również nie pomogły przywódcom Chin. Kiedy Wielka Brytania postanowiła otworzyć Chiny na handel siłą w 1839 r., Dynastia Qing rządząca stwierdziła, że ​​wszystkie monety, które zgromadziła jako nagroda za nadwyżki handlowe nie były obroną przed łodziami królowej Wiktorii. Te monety byłyby lepiej wydane na broń niż pochowanie archeolodzy. To był kraj z deficytem handlowym, który wygrał wojnę, a nie kraj z nadwyżką. „Przed 1839 r.”, Pisze Roberts, „handel faworyzował Chińczyków”. Mało dobre, to zrobiło: Chiny doświadczyły upokorzenia wojskowego, rozpadu politycznego i społecznego oraz ostatecznego pochodzenia komunizm.

Roberts twierdzi, że Chiny:

„To się nigdy nie zdarzyło”, kontynuuje, ponieważ „Chiny nielegalnie zdewaluowały swoją walutę, szkodząc własnym ludowi, ale zapewnia, że ​​strategia CCP dotycząca wydobywania zachodniej produkcji i powrotu Chin do globalnej centralności gospodarczej zadziała”.

Ale znowu niewiele dobrze to zrobiło. Podczas gdy PKB na mieszkańca w Chinach wzrósł z niskiego poziomu 7% poziomu brytyjskiego w 1950 r. Do 34% w 2018 r. – poziom ostatnio około 1770 r. – Roberts ma rację, że manipulacje chińskie narzuciły jej obywatele pod względem zmniejszonych rzeczywistych dochodów. To nie wszystko. Tworzenie walut niezbędne do utrzymania kursu juana z dolara w nieco stabilnym, gdy nowe dolary są wytwarzane w imponującym tempie, pomogło napędzić jedną z największych bąbelków nieruchomości w historii.

„Ale nawet chińskie wydatki krajowe i zadłużenie nie mogły wchłonąć całej nierównowagi handlowej”, pisze Roberts, odkrywając, że deficyt amerykański na rachunku handlowym musi zostać zrównoważony z nadwyżką na rachunku kapitałowym:

I znowu, mało dobrze, że to zrobiło. Prowadzenie znacznych zapasów deprecjacyjnych długu rządu USA nie jest w rzeczywistości źródłem siły. Chiny nie mogą zrzucić ich do zwiększenia kosztów pożyczek federalnych bez tanowania ich wartości, którą rząd federalny sam robi. Co do tych aktywów amerykańskich, Jak pola uprawnenigdzie się nie idzie, tak jak Budynki kupione przez Japończyków w latach 80..

Rząd Chin mógłby prowadzić nadwyżkę handlową w ramach polityki. Może to nawet robić w celu wzmocnienia się w stosunku do geopolitycznych rywali, takich jak Stany Zjednoczone. Ale jeśli, jak twierdzi Roberts, próbował tego wcześniej, ta sama historia wskazuje, że perspektywy rządu w Pekinie nie są dobre. Niewiele dobrze zrobiło dynastię Qing i niewiele dobre, czy zrobi partię komunistyczną.