Naukowcy przekształcili nowe dane z teleskopów kosmicznych w kosmiczne pejzaże dźwiękowe, przekształcając tajemniczą działalność wokół czarnych dziur w symfonię wszechświata.
Te reprezentacje słuchowe, lub Sonifikacjezostały utworzone przy użyciu danych z Obserwatorium X-Ray w NASA, Jamesa Webb Space Telescope i obrazowania rentgenowskiego Eksploratora Polarymetrii (IXPE). Przypisując muzyczne notatki do różnych punktów danych, obserwacje przestrzeni można przetłumaczyć na dźwięk, umożliwiając słuchaczom „usłyszenie” kosmosu.
Trzy nowe dane sonifikacyjne zawierają dane z wielu obiektów niebieskich, z których każdy reprezentuje różne aspekty lub etapy rozwojowe, czarne dziury, zgodnie z stwierdzenie z NASA.
Pierwsza melodia oddaje potencjalne narodziny czarnej dziury. Otacza masywną gwiazdę o imieniu WR 124 gwałtownie zrzucając zewnętrzne warstwy, wytwarzając świecące mgławica wydalonego gazu i pyłu. Położona około 28 000 lat świetlnych od Ziemi, WR 124 jest znana jako gwiazda wilka-Rayet-jasna, krótkotrwała masywna gwiazda-a gdy zbliża się do końca życia, proces zrzucania zewnętrznych warstw może zakończyć się dramatyczną eksplozją gwiazdową (zwaną A A Supernova). To powinno pozostawić czarną dziurę.
Sonifikacja WR 124 zaczyna się od zstępującego krzyku w pobliżu gwiazda Gorący rdzeń i zawiera instrumenty muzyczne, takie jak flety, dzwonki, harfy i sznurki, gdy świecący materiał gwiazdowy rozszerza się na zewnątrz, podkreślając turbulentną, prawdopodobnie transformacyjną fazę mgławicy.
Druga sonifikacja rejestruje kosmiczny duet z SS 433, system binarnego gwiazdy położonego 18 000 lat świetlnych z Ziemi, gdzie gwiazda przypominająca słońce krąży cięższy towarzysz-taki jak gwiazda neutronowa lub gwiazda neutronowa lub Czarna dziura. Zmienne emisje rentgenowskie są tłumaczone na różne boiska i instrumenty, podczas gdy dźwięki kroplania wody reprezentują jasne gwiazdy tła, a wyrzucone nuty oznaczają lokalizację duetu pośród masywnej chmury pyłu i gazu międzygwiezdnego.
Trzeci i ostatni ruch obejmuje Centaurus A, A, galaktyka Położony 12 milionów lat świetlnych z Ziemi z supermasywną czarną dziurą w swoim centrum, który wypuszcza potężny odrzutowiec po galaktyce. W tej sonifikacji emisje promieniowania rentgenowskiego są tłumaczone na dźwięki wiatru i dźwięki podobne do bryzy, podczas gdy dane światła widzialne są przekształcane w odcienie instrumentów strunowych, przechwytując gwiazdy i strukturę galaktyki w rozległym, muzycznym finale.
