Autor: Vijay Jayaraj za pośrednictwem RealclearenergyW

Prezydent Donald. Sejsmiczna zmiana polityki energetycznej J. Trumpa będzie odczuwalna daleko poza amerykańskimi granicami. Jego wycofanie się z porozumienia paryskiego, rozszerzanie amerykańskiego eksportu ropy i gazu, zakończenie zielonej nowej umowy i eliminowanie perspektywy taryf węglowych oferuje ratunkowe narody mające na życie zmaganie się z przewlekłym ubóstwem energetycznym.

Kiedy Stany Zjednoczone gwałtownie obracają się, inne narody oceniają swoje pozycje. Nigdzie zmiana dynamiki polityki energetycznej nie będzie bardziej mile widziana niż w narodach rozwijających się, których konieczność zwiększenia dostępu do konfliktów energetycznych z presją, aby poddać się anty-humanistycznym i dystopijnym umowie o klimatyce w Paryżu Zachodnim.

Wiele krajów rozwijających się od dawna wyraża frustrację związanymi z ograniczeniami programu klimatu dotyczącego ich wzrostu gospodarczego. Na przykład Indie i Chiny konsekwentnie utrzymywały, że potrzebują elastyczności, aby określić własną krajową mieszankę energii, podkreślając, że dostęp do augustabilnych paliw kopalnych ma kluczowe znaczenie dla zniesienia milionów z ubóstwa.

Podobnie narody w Afryce argumentowały, że ich priorytety rozwojowe muszą obejmować wykorzystanie ich zasobów naturalnych – w tym węgla, ropy i gazu ziemnego – w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb ludzi.

Weźmy na przykład Nigerię. Dzięki znaczącym rezerwatom gazu ziemnego kraj został złapany między naciskiem międzynarodowym, aby ograniczyć zużycie węglowodorów a pilną potrzebą zapewnienia energii elektrycznej do rosnącej populacji. Międzynarodowe rynki finansowe bardziej przyjazne dla paliw kopalnych może przyspieszyć plany Nigerii w celu zarabiania zasobów gazu ziemnego i rozszerzenia krajowej wytwarzania energii.

Jak powiedział Yemi Osinbajo, były wiceprezydent Nigerii, „Afrykanie potrzebują więcej niż tylko światła w domu. Chcemy obfitej energii na skalę, aby stworzyć miejsca pracy przemysłowe i komercyjne. Aby w pełni uczestniczyć w globalnej gospodarce, będziemy potrzebować niezawodnej, taniej potęgi. ”

Globalne implikacje ekspansji energii w USA

Jednym z najbardziej znaczących skutków polityki energetycznej Trumpa jest przewidywany wzrost eksportu upłynonego gazu ziemnego (LNG) z USA, który ma na celu wznowienie wniosków o zezwolenie na przetwarzanie nowych projektów LNG przerwanych przez byłego prezydenta Biden.

Dla krajów rozwijających się oznacza niezawodną energię w cenach konkurencyjnych -Stark kontrast z przerywaną siłą projektów słonecznych i wiatrowych, które były preferowane przez instytucje finansowe zgodne z klimatem.

Ubóstwo energetyczne pozostaje okaleczającą przeszkodą w wielu częściach Afryki Subsaharyjskiej, Azji Południowej i Ameryki Łacińskiej. Według InternationalEnergy Agency (IEA) prawie 800 milionów ludzi na całym świecie nie ma energii elektrycznej, a 3 miliardy opiera się na dymnej biomasie do gotowania.

Prowadząc się do zwiększenia globalnej podaży LNG, Trump oferuje te narody drogę do przejścia w kierunku czystszego gazu ziemnego. Korzyści będą obejmować mniejsze wylesianie, mniej zanieczyszczenia powietrza w pomieszczeniach i szansę na większy wzrost gospodarczy.

Indie zainwestowały już w terminale LNG w USA i będą rosły import, gdy popyt rośnie z populacji o 1,4 miliarda.

Ponadto zwiększona podaż LNG ustabilizuje rezerwy globalne i zmniejszy podatność narodów importowania energii na zaburzenia geopolityczne. Obfitość energii jest warunkiem stabilności i dobrobytu – rzeczywistość, którą kraje rozwijające się znają zbyt dobrze, a klimat ma obsesję na punkcie pozornie niedoceniania.

Bez taryf węglowych: dobrodziejstwo dla rozwijających się gospodarek

Podczas gdy wielu ekspertów harfuje proponowane taryfy Trumpa na import, nie rozpoznają – a przynajmniej nie potwierdzają – że wielu w rozwijającym się świecie prawdopodobnie będzie zadowolonych, że taryfy emisji klimatycznej nie będą częścią podatku Trumpa reżim.

Taryfy węglowe, ulubieńca tłumu klimatycznego po obu stronach Atlantyku, mają na celu ukaranie producentów-i użytkowników-towarów wymagających dwutlenku węgla. W praktyce działają jednak jako regresywny podatek od narodów rozwijających się, z których wiele nie ma środków finansowych i technologicznych do „dekarbonizacji” swojego branży.

W przypadku krajów takich jak Indie, które minister spraw zagranicznych S. Jaishankar, który argumentował, musi ustalić priorytet wzrostu gospodarczego w stosunku do sztywnych celów klimatycznych, przyszłość wolna od podatku od emisji dwutlenku węgla stanowi bardzo potrzebną ulgę. Wyrównuje pole gry, umożliwiając rozwijającym się gospodarkom rywalizację na rynkach globalnych bez nieproporcjonalnego obciążenia związanymi z wymuszonymi redukcjami emisji. Tak, Trump zagroził innymi taryfami, ale można je rozwiązać za pomocą dyplomacji.

Paliwa kopalne nadal stanowią ponad 80% światowego zużycia energii, przy czym kraje takie jak Chiny, Indie i Indonezja rozszerzają swoją infrastrukturę w celu produkcji, importowania i wykorzystania węglowodorów pomimo zobowiązań, aby osiągnąć niemożliwe cele klimatyczne.

Z odważnym posunięciem Trumpa narody te nie będą już odczuwać potrzeby ukrycia się za okleiną uspokojenia klimatu.

Odrzucenie przez Trumpa ortodoksji klimatu odpowiada aspiracji krajów rozwijających się, starając się zapewnić bezpieczeństwo energetyczne i przezwyciężyć ubóstwo. Spodziewaj się, że kraje te będą ośmielone, będą bardziej otwarcie realizować swoje preferowane strategie energetyczne i samodzielnie opuścić porozumienie paryskie.

Vijay Jayaraj jest współpracownikiem naukowym i badawczym w CO2 KoalicjaFairfax, Wirginia. On Stwardnienie rozsiane w dziedzinie nauk o środowisku z University of East Anglia, Wielka Brytania, stopień podyplomowy z zarządzania energią na Uniwersytecie Roberta Gordon UK oraz licencjat z inżynierii z Anna University w Indiach.