Książka RR Reno Powrót silnych bogów jest bardzo szeroki. Obejmuje wiele odmiennych zjawisk, w tym komentarze do ekonomii. Niestety argumenty Reno w tym zakresie są rozczarowujące.
Opisując możliwe przyczyny nierówności ekonomicznej, Reno mówi: „To rodzaj twierdzenia, które wolę pozostawić teoretykom ekonomicznym do debaty”. Był to mądry instynkt ze strony Reno, z którego skorzystałby, gdyby był bardziej konsekwentnie stosowany. Niektóre z jego twierdzeń są po prostu dziwne – mówi, że ekonomiści twierdzą, że „duchy zwierząt” gospodarki muszą zostać uwolnione od opresyjnych przepisów ”. Jest to dziwne, ponieważ dalekie od wezwania do deregulacji, „duchy zwierząt” są powtarzane jako główny powód, dla którego gospodarka wymagania Regulacja – zaczynając od John Maynard Keyneskto powiedział, Teoria ogólnaW
Nawet oprócz niestabilności z powodu spekulacji istnieje niestabilność ze względu na charakterystykę ludzkiej natury, że duża część naszych pozytywnych działań zależy raczej od spontanicznego optymizmu niż od matematycznych oczekiwań, zarówno moralnych, jak hedonistycznych, czy ekonomicznych. Większość naszych decyzji o zrobieniu czegoś pozytywnego, których pełne konsekwencje zostaną wyciągnięte przez wiele dni, można podjąć tylko w wyniku duchów zwierząt – spontanicznego pragnienia działania, a nie bezczynności, a nie jako wynik średniej ważonej korzyści ilościowych pomnożonych przez ilościowe prawdopodobieństwa.
Podobnie, każdy ekonomista czytający książkę Reno skrzywi się, gdy Reno z pewnością proklamacje na przykład o tym, jak Apple może i powinien produkować swoje produkty w Ameryce, twierdząc: „Problemem nie jest„ rozległa skala ” [of international supply chains]. Apple i inne duże firmy mogły z łatwością pozwolić sobie na inwestycje kapitałowe w dużych zakładach w Stanach Zjednoczonych. ” (Kiedy przeczytałem tę linię, tak mocno skrzywiłem się z zderzakiem, że moja żona zapytała mnie, czy wszystko jest w porządku, kiedy zobaczyła mi twarz).
Reno krytykuje również myślenie o otwartym stopniu, mówiąc, między innymi powinien być opowiedzą „korzystnego handlu, a nie otwartego handlu”. Ale oczywiście ekonomiści, którzy kłócą się na korzyść otwartego handlu, robią to właśnie dlatego, że wierzą, że otwarty handel Jest Korzystny handel. Reno nie próbuje opisać argumentów ekonomicznych na rzecz otwartego handlu, pozwala się im zaangażować lub obalić. Po prostu ogłasza, że otwarty handel i korzystny handel są przeciwni sobie, ale jest to czyste pytania. Zakłada sam punkt pod sporem.
Jednym z największych panów w jego książce jest jego opis Fa Hayek. Twierdzi, że paradygmat, który zajął się okresem powojennym (to, co dziś prawdopodobnie nazywałaby się „zmianą atmosfery”), utrzymywał, że silne normy społeczne są niesprawiedliwie ograniczające i powinny być osłabione i otwarte. Ale dziwne – nawet oszałamiające – przypisuje również ten pogląd Hayekowi, pomimo faktu, że Hayek był jednym z najbardziej wymownych obrońców XX wieku na temat znaczenia utrzymywania i utrzymywania silnych norm społecznych! Przykłady Reno składającego to dziwne roszczenie są liczne – na przykład twierdzi on, że dla Hayeka „zawsze istnieje większa wolność dla jednostki, gdy społeczny konsensus w sprawie dobra i zła jest osłabiony”. A dla Hayeka, mówi Reno: „Ponieważ podstawową zasadą indywidualizmu jest wolność indywidualna, musimy oprzeć się wszystkim, co zmusza nasze wybory, nawet utrzymując długość ramienia przekonujący charakter solidnych i znaczących prawd moralnych”.
Podsumowanie poglądów Hayeka jest to tak dokładne, jak twierdzenie, że FDR spędził wolny czas podczas prezydencji, angażując maraton jako hobby. Znacznie lepsze podsumowanie przemyśleń Hayeka na ten temat można znaleźć w książce Erwin Dekkera Wiedeńscy studenci cywilizacji:
Jeśli wspominamy o naszej pierwszej sekcji, w której argumentowaliśmy, że Menger i Schaffer zmienili punkt początkowy i końcowy ekonomii, zdajemy sobie sprawę, że w Hayeku jednostka nie jest już punktem wyjścia. To może jeszcze bardziej zaskakujące, on lub ona też nie jest punktem końcowym. Hayek twierdzi, że poddanie się ograniczeń jest jedynym sposobem, w jaki jednostka może przyczynić się do czegoś, co jest „większe niż on sam” (Hayek, 1948: 8); To, które jest większe od niego, to cywilizacja jest częścią. Hayes twierdzi, że cywilizacja umożliwia indywidualną autonomię, a indywidualne działania przyczyniają się do cywilizacji. W żaden sposób nie można tego nazwać metodologicznym indywidualizmem…
Wolność wiedeńskich studentów cywilizacji, a zwłaszcza dla Hayeka, nie jest brak ograniczeń. Wolność dla nich jest możliwa przez tradycje, moralność i instytucje, do których jednostka musi się poddać, aby mógł być wolny.
Reno wydaje się kogoś, kto czyta swoją własną teorię do Hayek. I w niektórych momentach Reno wydaje się wiedzieć, że jego opis pomysłów Hayeka nie pasuje do pisania Hayeka – od czasu do czasu rzuca w zastrzeżenia, zauważając, że Hayek „nie mówi tego wyraźnie” lub że Hayek przedstawia te pomysły „nie jest tak precyzyjne jak popper”. Innym razem spekuluje o tym, co Hayek Naprawdę oznaczało, mówiąc „przez„ dobre ”lub„ złe ”, ekonomista Hayek niewątpliwie oznacza zwiększenie lub zmniejszenie mojej użyteczności, a nie zgody na moralność lub nie”. Reno niepotrzebnie zwęża się i pozornie nieświadomy pełnej szerokości myśli Hayeka. Istnieje powód, dla którego Hayek powiedział: „Nikt nie może być wielkim ekonomistą, który jest tylko ekonomistą – a nawet kusi mnie dodanie, że ekonomista, który jest tylko ekonomistą, może stać się uciążliwością, jeśli nie pozytywnym niebezpieczeństwem”.
To, co wydaje się być linchpinem w rozumieniu przez Reno Hayeka, pochodzi z tego fragmentu Droga do postoju (Dodany przeze mnie podkreślenie):
Niemiecki i Włoch, który nauczył się przede wszystkim lekcji, jest ochrona przed państwem Monster – nie wspaniałe programy organizacji na kolosalną skalę, ale okazje spokojnie i w wolności, aby zbudować ponownie własne małe światy.
Mówię, że wydaje się, że jest to klucz do zrozumienia przez Reno Hayeka, ponieważ po cytowaniu tego fragmentu Reno odwołuje się do wyrażenia „Małe światy” co najmniej osiemnaście dodatkowych razy, niezmiennie w krytyczny sposób. Reno reprezentuje ten fragment z Hayeka jako o następnym znaczeniu:
W naszych sprawach publicznych musimy zanalizować nasze pragnienie wielkich rzeczy i transcendentnych widoków, szukając tylko „małych światów”: przyzwoitego zdrowia, odrobiny bogactwa i zwykłych przyjemności. Wolne społeczeństwo wymaga mało.
To także wydaje się, że Reno po prostu czyta swoją własną teorię w Hayeku. Przede wszystkim Hayek nigdy nie opowiadał się za tym, aby ludzie rezygnowali z pragnienia wielkich rzeczy lub transcendencji – Hayek bardzo kłócił się na korzyść ludzi, którzy chcą przyczynić się do tego, co było „większe niż on sam”. Twierdzenie Hayeka, że ludzie chcieli „swobody zbudowania ich własnych małych światów” w żaden sposób nie wiąże się z twierdzeniem Reno, że powinniśmy ograniczyć się do „szukania zamiast tego szukania tylko „Małe światy” ”, ani nie pociąga za sobą rezygnacji z poszukiwania transcendenta. Chcąc być w stanie żyć codziennym życiem wolnym od kierunku od „Monster State” i jego „wspaniałego programów organizacji na kolosalną skalę”, jest oddalone o lata świetlne od powiedzenia, że „małe światy” są tylko Rzeczy, na których należy się przejmować, ani nie oznacza to, że należy zrzesić jakiekolwiek pragnienie transcendencji.
Reno często czyni podobną i podobnie poza bazą krytyką Milton Friedmanale nie chcę, aby chodzi o to. Reno popełniają tego rodzaju błędy natychmiast wyznacza moje alert „Gell-Mann Amnezja”-zjawisko zidentyfikowane przez autora Michaela Crichtona. Jak powiedział Crichton,
Krótko stwierdzono, że efekt amnezji Gell-Mann jest następujący. Otwierasz gazetę na artykuł na jakiś temat, który dobrze znasz. W przypadku Murraya fizyka. W moim, show Business. Czytasz artykuł i widzisz, że dziennikarz absolutnie nie rozumie ani faktów ani problemów. Często artykuł jest tak błędny, że faktycznie przedstawia historię wstecz – odpowiadającą przyczyną i skutkiem. Nazywam je opowieściami „mokrej ulice powodują deszcz”. Papier jest ich pełen.
W każdym razie czytasz z irytacją lub rozrywką wielokrotne błędy w historii, a następnie przekształcasz stronę w sprawy krajowe lub międzynarodowe i czytał tak, jakby reszta gazety była w jakiś sposób dokładniejsza w kwestii Palestyny niż Baloney, który właśnie przeczytałeś. Obracasz stronę i zapominasz o tym, co wiesz.
W ten sam sposób, kiedy widzę Reno popełniające takie elementarne błędy, powiedzmy, jego reprezentacji myśli Hayeka, natychmiast obniża moją wiarygodność w jego analizie innych konkretnych punktów. Nie jestem dobrze zaznajomiony z myślą o Albert Camusie. Reno opisuje i krytykuje myśli Camusa. Ale czy powinienem wziąć reprezentację Camusa przez Reno według wartości nominalnej? Czy mam silny powód, aby zakładać, że dobrze robi Camusa, kiedy tak źle się myli Hayek? Jestem bardzo sceptyczny. Być może jest w swoim opisie i krytyce Camusa, ale w oparciu o to, co powiedział na temat tematów, które dobrze znam, przynajmniej zawiesię o tym osąd.
W Drużyna pierścienia, Bilbo Baggins, jego życie od dawna rozciągnięte przez jego ekspozycję na jeden pierścień, mówi Gandalfowi, że czuje się „cienki, trochę rozciągnięty, jak masło zeskrobało zbyt dużo chleba”. Podobnie jak większość autorów wielkich teorii społeczeństwa, Reno zbyt daleko się rozciąga. Próbuje wprowadzić swoją ocenę szeroko odmiennych pomysłów i dziedzin studiów w jednym wielkim podejściu, a tym samym nadmiernie się rozwinął.
Podobało mi się czytanie tej książki. I myślę, że jest w tym trochę prawdy, a jego pomysły trochę wartości. I ogólnie staram się być osobą, która rządzi myślicielami, a nie. Tak więc, chociaż argumenty Reno nie są w stanie stać się powaleniem, nadal cieszę się, że mogę je zaangażować, a ja nadal będę się z nimi zastanawiać, w tym rozważanie, czy istnieją sposoby na wzmocnienie jego sprawy. A jeśli książka może mnie to zrobić, powiedziałbym, że czytanie było warte mojego czasu.
