W moim Ostatni postOpisałem, co RR Reno postrzega jako konsekwencje społeczne Utrzymanie silnych bogów. W tym poście spojrzę na to, co Reno uważa za wyniki polityczne.
Uważając się za Reno, wiele destabilizujących politycznych konsekwencji wycofania silnych bogów zostało trzymanych przez zbliżające się zagrożenie zimnej wojny. Powszechne uznanie zagrożenia rosyjskiego komunizm stanowił podstawę do jedności społecznej nawet przy braku silnych bogów:
Oczywiście, we wczesnych dziesięcioleciach powojennej epoki, zwolennicy otwartego społeczeństwa mogą przyjąć jego podstawową solidarność za pewnik. Zimna wojna sprawiła, że Zachód jest napięty z kolektywnym celem. Ale upadek Związku Radzieckiego usunęła granice utopijne ideały otwartości, które teraz nadaje się nam z rozpuszczającą się pilnością.
W przypadku braku zagrożenia związanego przez Związek Radziecki bramy „utopijne ideały otwartości” zostały szeroko otwarte. Polityka została stworzona w celu utrzymania i wspierania otwartości ze względu na samą otwartość. Ale im bardziej otwarte i bez granic staje się społeczeństwo, tym mniej wyraźne i znaczące poczucie wspólnoty będzie w nim. Mieszkańcy kraju nie mogą odczuwać i utrzymać wyraźnego poczucia wspólnego celu, tożsamości i lojalności, gdy granice są ściągnięte, a każdy z dowolnego miejsca może przyjść i odchodzić, jak im się podoba. Podobnie jak lojalność w rodzinie byłaby zmniejszona, gdyby rodzina nie traktowała się preferencyjnie, lojalność, która utrzymuje kraje razem, cofnie się bez podobnych obowiązków.
Tak więc jedna konsekwencja, którą Reno widzi z wyciszenia silnych bogów, jest reakcją na to poczucie utraconej wspólnoty, co prowadzi do odrodzenia populizmu. Reno mówi, że ten odradzający się populizm jest motywowany poczuciem wśród populacji, że przywódcy polityczni nie są lojalni wobec obywateli własnych krajów:
Coraz więcej wyborców na zachodzie wyczuwa tę dziwną niezdolność wśród naszej klasy przywódczej, aby potwierdzić ich lojalność wobec ludzi, których prowadzą. I tak podejrzewają wyborcy, że ci, którzy prowadzą, nie chcą ich chronić… ich przywódcy nie zrobią tego, co powinni robić przywódcy, czyli chronić i zachować królestwo, podtrzymywać i budować nasz dom Shard.
Wyborcy podejrzewają więcej niż zwykły brak lojalności ze strony klasy przywódczej – mają wrażenie, że ci na najwyższym poziomie aktywnie na nich patrzą i gardzą nimi. To przygotowuje scenę ruchów populistycznych do wzniesienia:
Populizm, który jest unikalny dla demokratycznej nowoczesności, nie jest filozofią polityczną. W systemie demokratycznym regulacyjny konsensus zwykle zawiera w kierunku partyzanckiej polityki wyborczej. Jednak w pewnych czasach konsensus staje się dekadencki i dysfunkcyjny. . dema staje się niespokojny. Z tego niepokoju powstaje populizm, który często jest niezróżnicowany, a czasem destrukcyjny. Kiedy klasa rządząca ignoruje lub wyśmiewa niespokojną ludność („ubiegłości”, „chętnych”, „rasiści”, „islamofobes”, „faszyści” i tak dalej), niepokój gala w przeciwnym nastroju. Populista zyskuje władzę polityczną na siłę tej przeciwnej postawy. Sprzeciwia się rządzącym konsensusowi, atakując jego wcielenie polityczne, establishment. Zgodnie z tą definicją Trump jest niewątpliwie populistą, podobnie jak politycy anty-establishmentowi w Europie.
Innymi dużymi konsekwencjami politycznymi widzi Reno, jest pojawienie się polityki tożsamości. Silni bogowie, przypomnij, są przedmiotami wspólnej lojalności i oddania i miłości, które jednoczą ludzi w społeczeństwie. Ci bogowie mogą zostać wygnani, ale pozostawiona pustka wciąż wzywa do wypełnienia czymś innym. „Odrzucanie norm społecznych i kultywowanie„ indywidualności ”nie są naturalnymi impulsami. Przeciwnie, jako zwierzęta społeczne jesteśmy skłonni żyć zgodnie z dominującą opinią ” – mówi Reno. Osłabienie silnego poczucia wspólnej tożsamości narodowej i lojalności krajowej nie eliminuje tego fundamentalnego ludzkiego pragnienia – jedynie je przekierowuje. A wraz z ramą powojenną konsensusem, pragnienie zostało przekierowane w kruchą politykę tożsamości:
Ci, którzy przyciągają „tożsamość”, mają prawidłową intuicję, że samotna wymaga wspólnej lojalności. Ponieważ nieustępliwe dążenie do programu otwartego na społeczność pozbawia ich silnej tożsamości obywatelskiej, wracają do rasy, seksu, orientacji seksualnej lub innej „tożsamości”, procesu wzmacniającym i wzmacnianym powojennym konsensusem. Polityka tożsamości podkreśla różnice, że różnorodność i inne terapie otwartości promują i przekierowują nasze pragnienie solidarności, koncentrując się na DNA (rasie lub płci) i praktykach seksualnych. Są to również tropy otwarte. Polityka tożsamości konstruuje pseudo-politykę, która zależy od skarg i oburzenia moralnego, uniemożliwiając obywatelom konsolidację wspólnych projektów cywilnych-poza potwierdzeniem otwartego społeczeństwa jako celu samego w sobie.
Nie umożliwia to jedynie wielokulturowego nihilizmu po lewej, ale także białym nacjonalistycznym populizmowi po prawej:
Perwersyjnych bogów krwi, gleby i tożsamości nie można pokonać terapii osłabiania otwartym społeczeństwem. Przeciwnie, są zachęcał przez wielokulturowość i redukcyjne techniki krytyki. W obecnej dekadenckiej formie powojenna konsensus czyni biały nacjonalizm całkowicie przekonującym stanowisko. Z siedzibą w „małym świecie” DNA, twierdzi, że swoje roszczenie do uznania w uznanym świętowaniu różnorodności. Nie możemy zapobiec powrotowi rozbłyskujących bogów poprzez ponowne zastosowanie imperatywów otwartych. Fałszywe miłości można naprawić tylko przez prawdziwe miłość.
I to przewrotne przekierowanie impulsów napędza ostateczny pomysł Reno. Jak to widzi Reno, silnych bogów nigdy nie można wyeliminować na stałe, można ich jedynie zastąpić. Silni bogowie wygnani powojennym konsensusem pozostawili pustkę wypełnioną destrukcyjnym populizmem i wzrostem polityki tożsamości. Ruchy te mogą być destrukcyjne, ale rosną, ponieważ mówią o fundamentalnej ludzkiej potrzebie, aby filozofia otwartego społeczeństwa pozostawiła nieustannie niespełnione. Oznacza to, że same niszczycielskie ruchy nie mogą być po prostu rozproszone – coś musi zastąpić je, aby zaspokoić potrzebę tych ruchów. I, mówi Reno, będzie to wymagało powrotu silnych bogów.
W moim następnym poście okreśnię, jaką formę Reno uważa, że ten powrót powinien przyjąć i jak można go osiągnąć.
