Autor: Ross Pomeroy za pośrednictwem Epoch Times (podkreślenie nasz),

W 1968 roku film 2001: Space Odyssey przedstawił, że w 2001 r. Załóż statek kosmiczny, który może zapuścić się do Jowisza i superkomputerów ze sztuczną inteligencją ogólną. Te prognozy się nie spełniły. W 1982 r. Blade Runner zaprezentował dystopową Ziemi z 2019 roku z latającymi samochodami, zaawansowane technologie holograficzne i replik AI prawie nie do odróżnienia od ludzi. Te prognozy przegapiły znak. Siedem lat później Powrót do przyszłej części II przewidywał Amerykę z 2015 r. Z hoverboardami, latającymi samochodami, nawadnikami żywności i generatorami energii fuzji zimnej napędzanej śmieciami. Niestety nie nadeszło żadna z tych innowacji.

W 2015 roku Umowa klimatyczna w Paryżu wyznaczyć cel osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych do 2050 r. Poprzez połączenie energii odnawialnej, wzrostu wydajności i wychwytywania węgla. Chociaż ludzkość wciąż ma ćwierć wieku, by uderzyć w to wzniosły znak, wydaje się, że przeznaczyliśmy się.

Kraje, miasta, firmy i organizacje na całym świecie podążały za liderem negocjatorów w Paryżu w obiecaniu netto zero do 2050 r. I odważne twierdzenia, że ​​to zrobią. Ale podobnie jak pisarze science fiction mogą być nadmiernie optymistyczni z wizjami przyszłości, tak samo, jak dyplomaci mogą zarabiać ramy w celu rozwiązania zmian klimatu.

Vaclav Smile jest jednym z wiodących myślicieli energii i środowiska. W ubiegłym roku wybitny profesor emerytowany na Wydziale Środowiska na University of Manitoba napisał obszerny raport Dla Fraser Institute, libertariańsko-konserwatywny kanadyjski think tank polityki publicznej. W nim przedstawił wiele powodów, dla których zero netto do 2050 r. Jest bardzo mało prawdopodobne.

Zaczął od rażącego faktu.

“Pomimo umów międzynarodowych, wydatków rządowych i regulacji oraz postępów technologicznych, globalne zużycie paliw kopalnych wzrosło o 55 procent w latach 1997–2023. ”

Podczas gdy paliwa kopalne stanowią malejący udział ogólnej mieszanki energetycznej cywilizacji, spadając z 86 procent w 1997 r. Do 82 procent w 2022 r., Ich wykorzystanie w kategoriach bezwzględnych rośnie, ponieważ ludzie wymagają coraz większej ilości energii.

Ale dlaczego nie możemy po prostu elektryzować wszystkiego i zastąpić energię paliw kopalnych odnawiającymi źródłem energii i jądrowe? W końcu mamy technologię. A 25 lat to długi czas …

Smil opisuje ogrom tego przedsięwzięcia i dlaczego ćwierć wieku jest uderzeniem w skali czasowej przejścia energetycznego.

“Pierwsze globalne przejście energetyczne, od tradycyjnych paliw biomasy, takich jak drewno i węgiel drzewny po paliwa kopalne, rozpoczęło się ponad dwa wieki temu i stopniowo się rozwijało. Przejście to pozostaje niekompletne, ponieważ miliardy ludzi nadal polegają na tradycyjnych energii biomasy do gotowania i ogrzewania. ”

W porządku, ale co, jeśli ludzkość dostosuje się do dekarbonizacji? Cóż, naiwne marzenie o współpracy są rozbijane przez rzeczywiste działania.

„Chiny dalekie są od ogromnego wykorzystania paliwa kopalnego: jego wyjściu węgla osiągnęła nowy rekord w 2022 r., A kraj zatwierdził budowę 106 gigawatów nowej mocy opalanej węglem, najwyższą pojemność od 2015 roku”.

Indie prawie na pewno podążają za liderem Chin, ponieważ jego 1,4 miliarda mieszkańców nalegają na wyższy standard życia.

I jest kolejna blokada dróg: włączenie przerywanych źródeł energii, takich jak wiatr i słoneczne do starzejącej się siatki na wielką skalę.

„IEA oszacowało, że spełnienie globalnej cele dekarbonizacji wymagałoby dodania lub remontu ponad 80 milionów kilometrów sieci transmisji do 2040 r. Jest to równoważne całej istniejącej globalnej sieci w 2023 r.”

A potem jest fakt, że Ludzkość nadal brakuje opcji zerowej węglowej dla procesów komercyjnych, które wytwarzają niezbędne materiały, takie jak stal do infrastruktury i amoniak do nawozu.

„Te dwa kluczowe procesy materialne … potrzebowałyby rocznej zdolności produkcyjnej około 135 milionów ton zielonego wodoru do 2050 r. Jednak w zależności od dodatkowych potrzeb transportu i ogrzewania, od branż (od szkła po zachowanie żywności) i szczytowej wytwarzanie energii elektrycznej, całkowity popyt na zielony wodór może być łatwo nawet 500 milionów ton do 2050 r., [requiring] Około 25 PWh zielonej energii elektrycznej, co stanowi około 86 procent globalnego zużycia energii elektrycznej w 2022 r. ”.

A potem dochodzimy do kwestii kosztów …

“[McKinsey’s Global Institute’s] Szacuje się, że 275 bilionów dolarów między 2021 a 2050 r. Proruje do 9,2 biliona dolarów rocznie. W porównaniu z 2022 r. Globalny PKB wynoszący 101 bilionów dolarów, oznacza to roczne wydatki na rzędu 10 procent całkowitego światowego produktu gospodarczego przez trzy dekady. ”

Nie od czasu II wojny światowej świat widziało ukierunkowane wydatki na tę skalę.

Smil przyznaje, że chociaż całkowite przejście na zero netto jest niezwykle mało prawdopodobne. To jest możliwe.

„Żadne przepisy naturalne nie pobudzają nas przed dokonywaniem ogromnych inwestycji potrzebnych do utrzymania tak ogromnych rocznych zmian”.

Ale jednocześnie musimy mieszkać w rzeczywistości.

„Powinniśmy poświęcić nasze wysiłki na wykres realistycznych przyszłości, które uwzględniają nasze możliwości techniczne, nasze materiały materialne, nasze możliwości ekonomiczne i nasze potrzeby społeczne – a następnie opracować praktyczne sposoby ich osiągnięcia. Zawsze możemy je przekroczyć – o wiele lepszy cel niż przygotowanie się do powtarzających się niepowodzeń poprzez przywiązanie do nierealistycznych celów i niepraktycznych wizji. ”

Poglądy wyrażone w tym artykule są opiniami autora i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy czasów epokowych lub zerohedge.