Autor: Jeffrey Tucker za pośrednictwem Epoch Times,

Istnieją dwa portale pieniędzy w każdej instytucji: Wchodzące pieniądze i wychodzą pieniądze. Śledzenie tego w obu kierunkach jest kluczem do operacji. Ostateczna liczba może ujawnić zyski lub straty, nadwyżki lub deficyty. Niezależnie od tego książki księgowe są bijącym sercem każdej instytucji.

Rachunkowość oznacza odpowiedzialność, utrzymując ludzi do uwzględnienia swojej pracy.

Właśnie dlatego Departament Efektywności Rządowej (DOGE), utworzony przez Elona Muska z biznesowym sposobem myślenia, wyznacza swoje główne instytucje w rządzie federalnym: amerykańskie systemy płatności skarbowych i Agencję Skarbową. Właśnie tam wychodzą pieniądze i gdzie pojawiają się pieniądze.

Związanie ich i śledzenie funduszy z normalnymi standardami rachunkowości jest kluczem do wyeliminowania odpadów, oszustw i nadużyć. Chodzi o weryfikację tego, co jest prawdą. Nie wystarczy po prostu spojrzeć na wydruki budżetów kongresowych lub długich arkuszy kalkulacyjnych opublikowanych przez inną agencję. Jedynym sposobem na rozpoznanie tego, co jest absolutnie prawdziwe, jest przejście do źródła.

Penetracja obu tych końców wywołała zadziwiające wyniki, wśród których wielu milionów odbiorców ubezpieczenia społecznego najwyraźniej nie żyje. A może są i to tylko błąd w zakresie zapisów. Dowiedzą się w ten czy inny sposób.

Najbardziej szokujące objawienie z bardzo ograniczonego spojrzenia na amerykańskie książki Skarbu Państwa, które sędziowie zezwalają na Doge, dotyczy właściwego oznaczania wydatków. Udokumentowali, że 4,7 biliona dolarów wydatków rządowych nie jest oznaczone tak zwanym symbolem dostępu do skarbu (TAS), który wiąże wydatki z autoryzacją kongresową.

To są ogromne liczby. Może wszystkie te wydatki są uzasadnione i upoważnione. A może nie. Bez znacznika TAS nie ma sposobu, aby wiedzieć. Ta zmiana w książkach została teraz obowiązkowa, aby przynajmniej mamy początki ważnego i możliwego do zweryfikowania systemu rachunkowości w rządzie.

Zastanawiamy się. Każdego roku Kongres debatuje nad budżetem, a konno handluje z każdym politykiem walczącym o część łupów. Szacują przychody. Prognozują deficyty i długi. Po wyprodukowaniu wersji, która obejmuje zarówno Izbę, jak i Senat, ostateczny wynik jest wysyłany do prezydenta w celu podpisu.

Stamtąd zawsze zakładaliśmy, że głębsza maszyna biurokracji zabiera ją stamtąd. Ale co, jeśli nie ma realnego i niezbędnego związku między tym, co Kongres upoważnia, a tym, co prezydent zatwierdza, a co faktycznie dzieje się po stronie wydatków i przychodów? To wydaje się być sytuacja.

Jak długo to trwało? Pięciu byłych sekretarzy Skarbu Państwa stwierdziło, że minęło prawie 80 lat, odkąd wybrani urzędnicy i ich mianowcy mieli dostęp do systemów płatności. Byli kontrolowani pod kątem całej żywej pamięci przez niewielką grupę urzędników, którzy od dawna odrywali się od elektoratu. To oszałamiająca realizacja, jedna z wielu, które zostało odkryte przez kryminalistyczne podejmowane przez Doge. Pozostaje całkowicie możliwe, że gdy ta grupa wyznaczonych osób postronnych zakończy swoją pracę, czyli za dwa lata, budżet będzie zrównoważony nawet przy niższych podatkach.

To może zabrzmieć szalone, ale jest całkowicie możliwe.

Z pewnością wiele administracji przyszło i odszedł, które przysięgało dotrzeć do dolnej części problemu budżetowego, wyeliminować odpady i oszustwa oraz upewnić się, że rząd jest lepszym zarządcą zasobów publicznych. Ale pomyśl o tym. Jeśli tak naprawdę nigdy nie mieli możliwego do uzyskania certyfikowanego dostępu do źródeł zbierania i wydatków w czasie rzeczywistym, co mogliby zrobić? Tym razem wydaje się być inny.

Fascynuje mnie, że prawdziwe bitwy naszych czasów naprawdę sprowadzają się do czegoś tak szczegółowego i pozornie przyziemnego jak rachunkowość. Sto lat temu wybuchła wielka debata w ekonomii i nauk politycznych nad rachunkowością i jej rolą. Ta debata przemawiała bezpośrednio z kwestią systemów ekonomicznych i która byłaby najlepsza dla społeczeństwa.

Socjaliści w tamtych czasach powiedzieli, że wdroży swoją wizję ze zbiorową własnością środków produkcji i przypisaniem ekspertów na szczycie w celu kierowania wykorzystaniem zasobów. Ekonomista Ludwig von Mises w 1920 r. Znalazł istotny punkt. Powiedział, że przy wspólnej własności nie będzie rynków operacyjnych dla dóbr inwestycyjnych, a zatem dla nich ceny rynkowe.

Ceny rynkowe są niezbędne do obliczania zysku i straty za pomocą podwójnego księgowości. Bez tego nawet najmądrzejsze planowanie centralne nie miałoby dostępu do danych dotyczących najmądrzejszego wykorzystania rzadkich zasobów. Nie mieliby pojęcia, co konsumenci cenili w stosunku do innych opcji i nie mam pojęcia, jakie materiały były dostępne, aby zaspokoić te potrzeby.

Z tego powodu, powiedział Mises, socjalizm zinstytucjonalizowałby irracjonalność gospodarczą. Tworzenie rzeczywistej gospodarki – co oznacza środowisko, w którym zasoby zostały rozmieszczone na ich najbardziej optymalnych społecznie celach – byłoby niemożliwe. Rozwijanie wydarzeń w Rosji okazało się jego punktem. Doświadczenie socjalizmu w każdym kraju zawsze skończyło się tak samo: despoty na najwyższych zmuszeniach zasobów, dopóki całe społeczeństwo nie zatonąło w desperackie ubóstwo.

Mises stwierdził z swoich odliczeń, że jedynym prawdziwym systemem, który pozwala na racjonalne oszczędności, jest gospodarka rynkowa z własnością prywatną w sektorach dobrej kondycji kapitałowej. Jego argument był szokujący i debatował przez 20 lat, po prostu dlatego, że wnosił zimne twarde prawdy przedmiotowi, który był zbyt długo zdominowany przez przewiewną filozofię, która nie miała nic wspólnego z rzeczywistością świata materialnego.

Podobnie rząd zawsze miał problem z rachunkiem. Nie wie, co pobierać za towary i usługi, a jego decyzje dotyczące przychodów były ostatecznie arbitralne. Im większy budżet rządowy, tym bardziej irracjonalność jest pieczona w strukturach gospodarczych. To jest dane.

To powiedziawszy, przynajmniej powinna być próba śledzenia, tworząc sieć relacji między tym, co są zatwierdzone, skąd pochodzą pieniądze i jak są używane. To po prostu normalne księgowość, bez których oszukańcze oszustwa i korupcja szaleją.

To naprawdę oszałamia umysł, że w pełni 4,7 biliona dolarów w wydatkach federalnych rutynowo miało miejsce bez żadnego realnego obowiązku dołączenia tego wydatków do autoryzowanego źródła. Zastanawia się, czy wszystkie debaty na temat budżetu i wszystkich ceremonii głosowania i podpisywania były niczym innym jak teatrem od pokoleń.

Intryguje mnie również w tej linii myślenia i pracy, jest to, że ostatecznie nie chodzi o duże ideologiczne i filozoficzne debaty na temat celów i zakresu rządu. Chodzi o coś bardzo prostego: jak naród idzie na równoważenie swojej książeczki czekowej. Dopóki nie uzyskamy tej części, cała reszta debat jest tyle gorącego powietrza.

Bez względu na twoje polityczne perspektywy, powinieneś być wdzięczny, że Doge w końcu wydaje się ustawiać rzeczy w działalności rządu. Absolutnie musi istnieć standard zgodności z praktykami księgowymi, z których każda firma, organizacja non -profit lub gospodarstwo domowe musi użyć w celu utrzymania rentowności ekonomicznej. Po wykonaniu pracy przez Doge rząd powinien nadal praktykować precedens ustanowiony w dzisiejszych czasach, tygodniach i miesiącach.

Całym powodem rachunkowości i starannych audytów jest zweryfikowanie tego, co jest prawdą, a tym samym zwiększenie zaufania publicznego do własnego rządu. Ponownie możemy spierać się przez cały dzień o to, co rząd powinien i nie powinien robić, ale dopóki nie dowiemy się, co się naprawdę dzieje, takie debaty nic nie znaczą.

Poglądy wyrażone w tym artykule są opiniami autora i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy czasów epokowych lub zerohedge.