1. Nie jesteś anty-społeczny, jesteś selektywnie towarzyski.

2. W dowolnym momencie masz jednego (może dwóch) najlepszych przyjaciół, którzy są całe twoje życie. Nie należysz do grupy przyjaciół. Nie możesz nadążać za tym wszystkim.

3. Spotkania towarzyskie, które mają być „rytuałami przejścia”, jak bal maturalny, tańce i inne typowe bzdury, są po prostu… nie dla ciebie. Nie rozumiesz tego. Nie chcesz mieć z tym nic wspólnego.

4. Kiedy zdecydujesz się zaszczycić imprezę swoją obecnością, jesteś życie tego. Tańczysz na stole i robisz body shoty do 3 w nocy

5. … Następnie udajesz się na trzy dni całkowitej samotności, aby odzyskać siły.

6. Robisz wszystko, co w Twojej mocy, aby unikać ludzi, ale kiedy nieuchronnie musisz z nimi wchodzić w interakcję, sprawiasz wrażenie, jakby nie było na świecie nic, co wolałbyś robić.

7. Randki są dziwne, bo przy kolacji uśmiechasz się, śmiejesz i gadasz, a potem przez cztery dni nie chcesz odpowiadać na ich SMS-y, bo po prostu chcesz, żeby cię zostawiono w spokoju…

8. Jesteś oskarżony o flirtowanie wszyscy, co jest zabawne, ponieważ w rzeczywistości można tolerować tylko cztery osoby.

9. Całkowicie mimowolnie zachowujesz wokół siebie atmosferę tajemniczości. (Nie ma w tym żadnej tajemnicy. Po prostu nie czujesz potrzeby informowania sfery społecznościowej o tym, co dzieje się w Twoim życiu co dwie godziny.)

10. Nie wspominając o tym, że albo masz dni, w których tweetujesz i aktualizujesz status co pięć minut… albo usuwasz swoje konta na miesiąc.

11. Nieumyślnie stajesz się niezręczny, ponieważ od razu czujesz potrzebę bycia kamizelką ratunkową dla innych ludzi, chociaż sam czujesz się równie niekomfortowo.

12. Nigdy tak naprawdę nie zrozumiałeś całej dychotomii „introwertyk kontra ekstrawertyk” (czy możemy to tak nazwać?). Ponieważ jesteście… oboje…

13. Zawsze zostajesz wrzucony w kłopoty, ponieważ ludzie uważają, że najlepiej nadajesz się do bycia tym, który wygłasza prezentację, konfrontuje się z szefem, daje przemówienieitp. Tymczasem na samą myśl o tym praktycznie wymiotujesz.

14. Miewasz przypływy i odpływy – od chęci bycia zauważonym za swoją ciężką pracę, rozkoszowania się uwagą i osiągnięciami, jakie otrzymujesz, do pogrążenia się i paniki z powodu myśl kogoś innego, kto poświęcił ci więcej niż 30 sekund uwagi.

15. Całość twojej istoty jest zagadką, więc nie trzeba dodawać, że niezdecydowanie jest twoją piętą achillesową.

16. Najlepiej czujesz się w miejscach takich jak kawiarnie i kawiarnie: otoczony ludźmi, ale wciąż zamknięty i trzymany z dala od siebie.

17. Wolisz podróżować sam, ale gdy już tam dotrzesz, spotykasz się z ludźmi.

18. Zabrało cię lata żeby dowiedzieć się, że jesteś nieśmiały. Dosłowne lata. A kiedy mówisz ludziom, nawet członkom najbliższej rodziny, że jesteś „właściwie po prostu nieśmiały”, robią pauzę, a potem robią wielkie oczy i mówią: „O mój Boże, taki jesteś”.