Dokąd idziemy, kiedy idziemy spać i dlaczego jedziemy, jest jedna z wielkich tajemnic umysłu. Dlaczego umysł czasami nie chce tam pojechać, pomimo błagania i negocjacji jego świadomego właściciela, jest nadal większą tajemnicą. Wiemy o tym od tego czasu Reme ewoluował w mózgu ptakówtrzecia naszego życia spędzamy sanie i marzenie, była tyglem naszej zdolności do nauki, regulacji emocjonalnej i kreatywności. Ale cena, którą zapłaciliśmy za te ukoronowane ciekawostki świadomości, była dzikiej samoświadomości, myśl zwróciła się do siebie, nigdzie bardziej szalona w swojej manii za przeżuwanie niż w bezsenności-taka okropna, gdy nie macie w sobie szczeliny między waszą świadomymi życzeniami, a waszą nieprzytomną wolą, uświadomisz sobie, że uczuć waszą uczucie i uczuć waszą czującą woli. Troupe of Marionettes.

Na tym już rozbijającym tle, bezsenność na pierwszym planie i im więcej myślisz, że nie będziesz w stanie spać, tym mniej jest w stanie spać, spiralując niepokój o to, jak bezradna czuwanie w nocy będzie naruszać twój dzień. Ale podczas gdy brak snu zmniejsza podstawowe funkcje, takie jak refleks i przypominanie, paradoksalnie, krawędź snu może być zbawienna dla kreatywności: w tej granicznej przestrzeni między niepokój a odpoczynek zasady organizujące umysłu zaczynają się strzępić ze zmęczeniem świadomej pracy dnia i niezniszczonymi myślami, którzy zaczynają się pojawiać od rozprzestrzeniania się, szukającej robienia. Zacznij formować się nieoczekiwane kombinacje, które nazywamy oryginalnością.

Franz Kafka (3 lipca 1883 r. – 3 czerwca 1924 r.) – jeden z najbardziej płodnych bezsenności historii – wiedział o tym, celebrował to, rozkoszował się.

Na wskroś Jego zmagania z kreatywnym blokiemKafka regularnie stała się bezsenna. Jak Patti Smith, który walczy bezsenność z wyobraźnią wizualizacjąkrzyżował ramiona i położył ręce na ramionach, wizualizując siebie, leżąc tak ciężki, jak to możliwe, „jak żołnierz z plecakiem”. W swoje dobre dni widział swoją bezsenność jako odznakę honoru za rozpalenie umysłu z myślą: „Nie mogę spać, bo piszę za dużo”, pisze w środku jego pamiętnik. W swoich złych dniach poczuł w nim napięcie między „niejasną presją chęci pisania” a „bliską szaleństwa”, obawiał się, że pozostawił go zbyt zmęczonym do twórczej pracy. Pewnego takiego dnia zapisuje:

Z powodu zmęczenia nie pisało i nie leżało teraz na kanapie w ciepłym pokoju, a teraz na tym w chłodnym pokoju, z chorych nogami i obrzydliwymi snami. Pies leżał na moim ciele, jedna łapa w pobliżu mojej twarzy.

Ale kolejna jego część zdała sobie sprawę, że bezsenność, a nie przeszkoda w jego twórczej witalności, jest jego funkcją, szaloną na krawędziach nocy:

Bezsenność pojawia się tylko dlatego, że… piszę. Bez względu na to, jak mało i jak źle piszę, nadal jestem wrażliwy z powodu tych drobnych wstrząsów, odczuwania, szczególnie wieczorem, a nawet więcej rano, zbliżanie się, nieuchronna możliwość wielkich momentów, które mnie otworzyłyby, co mogłoby sprawić, że jestem zdolny do wszystkiego, a w ogólnym zamieszaniu, który jest w mnie i który nie mam czasu, nie mogę znaleźć, nie znaleźć odpoczynku.

W fragmencie, który sugeruje, że impuls twórczy może być naszym najlepszym sposobem kalibracji, ile rzeczywistości możemy utrzymać, ile bólu i zachwytu bycia żywym możemy znieść – co nazywała Virginia Woolf „Pojemność odbierania wstrząsu”, która czyni kogoś artystą – Kafka Addds:

W końcu ten wrzawa jest tylko stłumioną, powściągliwą harmonią, która, pozostawiona wolna, całkowicie mnie wypełni, co mogłoby mnie nawet poszerzyć, a jednocześnie napełnić. Ale teraz taki moment budzi tylko słabe nadzieje i wyrządzi mi krzywdę, ponieważ moja istota nie ma wystarczającej siły ani zdolności do trzymania obecnej mieszanki, w ciągu dnia widzialne słowo pomaga mi, w nocy, w nocy, które przecina mnie na kawałki.

W czasach liminałowych rezerwuje nieprzespnącą noc, odkrywa go w swoich twórczych mocach:

Wieczorem i rankiem moja świadomość twórczych zdolności we mnie jest czymś więcej, niż mogę obejmować. Czuję się wstrząśnięty rdzeniem mojego bytu i mogę się z siebie wydostać, wszystko, czego pragnę.

Jeśli nie jesteś jeszcze gotowy, aby przyjąć swoją bezsenność jako punkt kreatywności, spróbuj Antidotum Maurice Sendak na bezsenność; Jeśli jesteś gotowy na życie w swoich twórczych mocach, uważaj w wglądu Kafki Cztery bariery psychologiczne między utalentowanym a ich talentem.