Zapytaj kogokolwiek, kiedy spotkał swoją bratnią duszę, a często usłyszysz tę samą odpowiedź: „To pojawiło się znikąd, kiedy najmniej się tego spodziewałem”.

Kiedy jesteś singlem, usłyszenie tego może sprawić, że coś w tobie będzie chciało krzyczeć. Wydaje się to niesprawiedliwe, a nawet okrutne. Bo jak miłość mogła tak łatwo przyjść do innych, podczas gdy ty czekasz, zastanawiasz się i… kwestionując Boży czas?

Modliliście się o miłość na poziomie duszy. Wykonałeś wewnętrzną pracę. Podniosłeś swoje standardy, wyleczyłeś swoje rany i próbowałeś ucieleśnić pełnię. A mimo to miłość wydaje się odległa, jakbyś obserwował, jak przydarza się wszystkim oprócz ciebie. Więc kiedy ktoś ci powie, „To zdarza się, kiedy najmniej się tego spodziewasz” mniej przypomina to mądrość, a bardziej policzek – ponieważ nie daje ci nic do zrobienia, niczego do kontrolowania, niczego, czego możesz się trzymać. Potwierdza, że ​​miłość tak naprawdę nie jest w twoich rękach.

Ale tutaj panuje błędne przekonanie: ci, którzy twierdzą, że „nie szukali”, nie byli do końca oderwany od idei miłości. To nie tak, że w ich sercach nie było miłości – po prostu już za nią nie gonili.

Istnieją dwa bardzo różne rodzaje oczekiwań, jeśli chodzi o miłość.

Pierwsza jest zakorzeniona w całości. To cicha, stała świadomość, że miłość nadchodzi, ponieważ stałeś się już wersją siebie, która może ją utrzymać. Wykonałeś pracę, aby uwolnić to, co Ci już nie służy, podnieść swoją samoocenę i przyjąć bezwarunkową miłość. Od tego miejsca oczywiście oczekujesz miłości – bo w końcu wiesz, że na nią zasługujesz. To oczekiwanie nie jest niepokojące ani kontrolujące. To święte oczekiwanie. To szept w twoim duchu, który mówi: Wkrótce.

Drugi rodzaj oczekiwań wynika z braku. To niespokojne szukanie w zatłoczonym pokoju kogoś, z kim można by spojrzeć. To sprawdzanie telefonu pod kątem wiadomości, które nigdy nie dotrą, wysyłanie wiadomości w celu uzyskania potwierdzenia i nadzieja, że ​​każdy wieczór spędzony w końcu nadejdzie noc. Dzięki tej energii miłość wydaje się być czymś, czego brakuje, czymś, co może wypełnić pustkę. Ale tego typu oczekiwanie może jedynie sprawić, że będziesz bardziej pusty, ponieważ rodzi się z desperacji, a nie z pełni.

Prawda jest taka, że ​​miłość objawia się w energii. A kiedy ludzie mówią, że poznali swojego partnera, „nie spodziewając się tego”, mają na myśli to, że żyli w swoim własnym stylu. Byli w pełni obecni w swoim życiu, zadowalali się tym, co było, nie sięgali, nie zmuszali, nie szukali. Byli w radości, w autentyczności, w prostej pełni bycia sobą.

Na tym polega magnetyzm. To jest portal.

Więc zadaj sobie pytanie: gdybyś miał wyobrazić sobie moment, w którym spotykasz miłość swojego życia, w jakiej energii chciałbyś się znajdować? Czy byłaby to energia poszukiwania i niedoboru? A może byłaby to energia blasku, zadowolenia i pełni?

Ponieważ miłość nie przychodzi, kiedy się jej chwytasz. Miłość przychodzi, kiedy wróciłeś do siebie.