ENFP: Odrzuć ich wielkie pomysły i powiedz im, aby skupili się na małych, szczegółowych zadaniach, zanim zaczną pracować twórczo.

ENFJ: Zostaw je całkowicie w spokoju, aby przez cały dzień sortowały liczby i liczby.

INFJ: Regularnie zmieniaj ich zadania i codzienne cele, nie ostrzegając ich i nie dając im czasu na przygotowanie.

ESFP: Przydziel je do pracy wymagającej wykonywania tego samego, powtarzalnego zadania dzień po dniu, przy niewielkiej interakcji z człowiekiem.

ENTP: Zarządzaj wszystkim, co robią i odrzucaj wszelkie pomysły na ulepszenia lub nowe inicjatywy.

INTP: Zmuś ich do bezpośredniego kontaktu z klientami emocjonalnymi przez cały dzień.

ENTJ: Przypisz im stanowisko ograniczające ich autonomię. Bądź niejasny i niejasny w kwestii możliwości awansu.

INTJ: Przerywaj ich pracę „niespodziewanymi” zadaniami, które należy wykonać natychmiast, we współpracy z innymi.

ESTP: Nie pozwól im podjąć żadnych działań, chyba że najpierw przedstawią szczegółową analizę tego, jak to będzie wyglądało w dłuższej perspektywie.

ISFP: Postaw ich w sytuacji, w której będą zmuszeni „stanowić prawo” oraz być surowi i autorytatywni wobec swoich kolegów.

INFP: Krytykuj ich twórczy wkład i zmuszaj ich, aby trzymali się wyłącznie konwencjonalnych, pracochłonnych metod realizacji zadań.

ESFJ: Przypisz im rolę, która zmusza ich do nieuczciwości wobec klientów, co stawia ich w niewiarygodnym świetle.

ISFJ: Umieść ich na stanowisku kierowniczym, które zmusza ich do zajmowania się na bieżąco wieloma zmieniającymi się problemami, z których wszystkie wpływają na innych pracowników, często negatywnie.

ISTJ: Daj im niejasne cele i niewystarczające szkolenie. Następnie otocz ich współpracownikami, którzy lubią odpoczywać.

ISTP: Pociągnij ich do odpowiedzialności za radzenie sobie z problemami emocjonalnymi innych pracowników i dbanie o morale personelu.

ESTJ: Zapewnij im niejasne i trudne do zmierzenia cele. Zamiast dawać im informację zwrotną na temat ich wyników, powiedz im, jak to robisz czuć o wynikach ich pracy.