Biały lotos Stwórca, Mike White, od dziesięcioleci tworzy niewygodnie zabawne i głęboko ludzkie historie.

Jego wyjątkowy talent do łączenia komedii Cringe z prawdziwymi patosami nie wydawał się znikąd – został dopracowany poprzez różnorodny katalog filmów i programów telewizyjnych, które zasługują na twoją uwagę. Od nastolatków po egzystencjalne kryzysy, oto trasa po genialnej karierze Mike’a White’a, która pokazuje, dlaczego jest jednym z najbardziej charakterystycznych głosów rozrywki.

Freaks and Geeks (1999)

Kiedy nikt nie znał ich nazwisk, White napisał kilka kluczowych odcinków tego ukochanego programu nastolatków. Seria, rozgrywana w liceum w Michigan w 1980 roku, podąża za Lindsay Weir porzucając swój klub matematyczny dla tłumu wypalenia, podczas gdy jej młodszy brat Sam walczy w pierwszym roku ze swoimi mrocznymi przyjaciółmi. Chociaż White nie był twórcą (Paul Feig otrzymuje ten kredyt), jego pisanie pomogło przybić uczciwe podejście serialu na nastoletnią niezręczność. Jeden sezon był wszystkim, ale wprowadził gwiazdy takie jak Seth Rogen, Linda Cardellini, zajęty Philipps, James Franco i Jason Segel, pokazując talent White’a do znajdowania humoru w bolesnych sytuacjach społecznych.

Pasadena (2001)

Ten zapomniany dramat Fox wskazuje na ciemniejszą stronę White’a. Zdjęcie Dziedziczenie spotyka się Podwójne szczyty W słonecznej Kalifornii. Fabuła koncentruje się na bogatej rodzinie gazet, która ukrywa straszne tajemnice, a nastolatka Lily McAllister dowiaduje się, że jej doskonałe życie może spoczywać na kłamstwach, morderstwie i korupcji. Dana Delany wystąpiła wraz z wczesnymi występami Natashy Lyonne i Alison Lohman. Krytycy wykopali swoje ostre spojrzenie na bogactwo i przywilej, ale Fox pociągnął wtyczkę po wyemitowaniu zaledwie czterech odcinków. Oglądanie go teraz ma ochotę znaleźć wczesny szkic pomysłów, które White doskonaliłby lata później Biały lotos.

Cracking Up (2004)

Kolejna ofiara niecierpliwości sieci, ta komedia Fox wystąpiła Jasonowi Schwartzmanowi jako Benowi, absolwentowi psychologii, który wprowadza się z rzekomo doskonałą rodziną Beverly Hills, aby pomóc ich niespokojnym synowi. Niespodzianka! Cały klan potrzebuje o wiele więcej terapii niż ktokolwiek się spodziewał. Program wykopał się w bałaganie za wypolerowane fasad – coś, co białe przybiłoby wiele lat później. Nawet z profesjonalistami komediowymi, takimi jak Molly Shannon i pre-Biuro Leslie David Baker na pokładzie, serial trwał zaledwie sześć odcinków, zanim otrzymał Axed.

Oświecone (2011-2013)

Może najbardziej osobisty projekt White’a wcześniej Biały lotosW tej serii HBO występuje Laura Dern jako Amy Jellicoe, dyrektor korporacyjny, który ma całkowitą krach, uderza w rehabilitację, a następnie wraca do pracy z nową świadomością duchową, o której nikt nie chce usłyszeć. Biała współtworzyła i pojawiła się w serialu, który doskonale oddaje lukę między duchowymi celami Amy a jej niechlujną rzeczywistością. Jej krucjata przeciwko korupcji korporacyjnej podczas walki z własnymi wadami tworzy telewizję, która sprawia, że ​​kulisz się, płaczesz i kibicujesz jednocześnie. Dwa sezony było wszystkim, co dostaliśmy, ale krytycy to uwielbiali i możesz dostrzec DNA, które później zrobiło Biały lotos Tak wyjątkowe.

Chuck & Buck (2000)

White nie napisał tylko tego niepokojącego hitu niezależnego – zagrał w nim. Historia podąża za Buck (White), dziecinnym 27-latkiem, który wyślesz swojego kumpla z dzieciństwa Chucka po śmierci mamy Bucka. Kiedy Buck dowiaduje się, że Chuck stał się odnoszącym sukcesy dyrektorem muzyki z narzeczoną, staje się skupiony na ponownym przeżyciu ich dzieciństwa za pomocą coraz bardziej przerażających metod. Film zagłębia się w zahamowany rozwój, seksualność i niechlujne powiązania ludzkie z zerowym strachem. Roger Ebert nazwał to „niepokojącą komedią błędów”, która trzyma się z tobą długo po obejrzeniu.

The Good Girl (2002)

Zanim Jennifer Aniston całkowicie się od niej uwolniła Przyjaciele Zdjęcie, White napisała ten niezależny dramat, dając jej pokój, by zabłysnąć. Aniston gra Justine, depresyjnego pracownika detalicznego w małym miasteczku Teksasu, który zaczyna spać z młodszym współpracownikiem (Jake Gyllenhaal), który nazywa siebie „Holden” po tej postaci z tej postaci Łapacz w życie. Historia pokazuje desperacką potrzebę ucieczki z jej nudnego życia z mężem stonera (John C. Reilly) bez oceniania jej wyborów. Film traktuje nudę w małym miasteczku i moralne szare obszary prawdziwym sercem, udowadniając, że White może znaleźć ludzkość u głęboko wadliwych ludzi.

School of Rock (2003)

Największy hit komercyjny White idealnie pasuje do dzikiej energii Jacka Blacka. Fabuła śledzi nieudaną rocker Dewey Finn, który udaje swoją tożsamość, aby złapać pracę nauczycielską w fantazyjnej prywatnej szkole, a następnie zamieniając swoje spiętego uczniów w zespół rockowy kopnięcia. Oprócz przyjemności z tłumu leży charakterystyczne zainteresowanie White’a odcieniem osób z zewnątrz znajdującymi połączenie. Film równoważy swoją szaloną przesłankę z prawdziwym ciepłem i szacunkiem dla swoich młodych postaci, uderzając w to słodkie miejsce, w którym zarówno dzieci, jak i dorośli mogą się śmiać, bez żadnych osób.

Nacho Libre (2006)

Po sukcesie School of RockWhite współpracował z reżyserem Jaredem Hessem (Dynamit Napoleona) Dla tej dziwnej komedii z Jackiem Blackiem jako klasztoru, który potajemnie staje się zamaskowanym zapaśnikiem, który zebrał pieniądze dla sierot. Luźno oparte na prawdziwej historii Fray Tormenta, meksykańskiego księdza, który walczył o wsparcie jego sierocińca, film obejmuje głupota o prostej twarzy, jednocześnie zachowując zaskakujące ciepło wobec swoich dziwnych postaci. Nie wszyscy uwielbiali to jak „School of Rock”, ale pokazuje zdolność White’a do znalezienia śmiechu w dziwnych miejscach, korzystając z słabszych goniących za ich marzeniami.

Rok psa (2007)

Po raz pierwszy White reżyserując gwiazdy Molly Shannon jako Peggy, sekretarz, którego życie rozpada się po tym, jak jej ukochany pies nagle umarł. To, co zaczyna się jako opowieść o żalu, zamienia się w coś nieprzewidywalnego w aktywizmie zwierząt, obsesji i celu znalezienia. Film odmawia przestrzegania normalnych wzorów historii lub nadaje swojemu głównemu bohaterowi łatwe łuki odkupienia – czyste białe terytorium. Dzięki zwrotom wspierającym Laurę Dern, Reginy King i Johna C. Reilly film przechodzi na linie między niewygodnym śmiechem a prawdziwą sympatią dla jej niespokojnego głównego bohatera.

Magic Magic (2013)

Ten psychologiczny thriller pokazuje najciemniejsze pisanie White’a. Historia śledzi amerykańskiego turystę (świątynię Juno), która ma rozkład psychiczny podczas wakacji w Chile z kuzynką i przyjaciółmi, w tym ultra-receptrowym Michaelem Cera. Gdy jej uścisk wnikają rzeczywistość, ludzie wokół niej okazują się całkowicie nieprzydatne. Film buduje strach i izolację tak skutecznie, że widzowie zaczynają kwestionować, co sami jest prawdziwe. Choć mniej oczywiście związane ze zwykłymi rzeczami White’a, film koncentruje się na dynamice mocy między ludźmi i horrorze uczucia zagubionego w dziwnych otoczeniach tematów, które pojawią się później Biały lotos.

The Emoji Movie (2017)

Nawet utalentowani twórcy czasami podejmują prace. Białe kowotuj ten animowany film o emoji żyjących w smartfonie. Fabuła podąża za Gene’em, emoji „Meh”, który może wykonać wiele wyrażeń, starając się stać się „normalnymi” jak inne emoji. Pomimo jego komercyjnej koncepcji zaangażowanie White’a sugeruje, że oryginalny pomysł mógł zawierać więcej ugryzienia na zgodność niż dotarło do teatrów. Krytycy nienawidzili tego, ale jest ciekawy przypis w karierze White’a i pokazuje jego gotowość do wypróbowania bardzo różnych stylów i publiczności.