Nie możesz sprawić, żeby ktoś cię pokochał. Możesz czekać i czekać, mając nadzieję, że zakochają się w Tobie. Możesz spędzić cały swój czas, próbując zaimponować im, wysyłając urocze SMS-y i zalotne Snapchaty. Ale ostatecznie nie masz wpływu na to, co odsyłają. Możesz szukać wskazówek, łącząc wszystkie półuśmiechy, które do ciebie posłali, i SMS-y, które ci wysłali późno w nocy, ale nie możesz magicznie nadać im znaczenia. Możesz idealizować rozmowy, które odbyłeś. Możesz bronić czasów, kiedy cię wystawiali. Możesz się obronić, że zawsze trzeba coś zaplanować lub rozpocząć rozmowę. Możesz omówić wszystko ze swoim najlepszym przyjacielem, podkreślając i trzymając się wszystkich małych wskazówek, które prawdopodobnie sprawią, że cię pokocha. Możesz mieć nadzieję, możesz się modlić, możesz mieć nadzieję, że zakochają się w tobie. Możesz im powiedzieć, że ich kochasz. Możesz zaoferować im wszystko, co masz. Możesz im pokazać, jak będziesz ich kochać.
Możesz ich kochać, kochać i kochać, ale wciąż nie możesz sprawić, żeby cię kochali.
To najtrudniejsza część miłości… możesz wybrać, kogo kochać, ale nie możesz wybrać, kto będzie cię kochał. Możesz wybrać, komu poświęcisz swoje serce, ale nie możesz sprawić, by ktoś oddał ci swoje serce. Możesz też dalej czekać i mieć nadzieję, że pewnego dnia oni się w Tobie zakochają, że pewnego dnia może jednak zostaną Twoim rycerzem w lśniącej zbroi. Możesz trzymać kciuki, a serce na krawędzi, mając nadzieję, że pewnego dnia może zrozumieją, że mimo wszystko cię kochają.
Ale wtedy spędzisz cały swój czas na czekaniu… czekaniu na kogoś, kto nie jest jeszcze co do ciebie pewien. Czekanie na kogoś, kto może coś do ciebie czuje lub nie. Czy naprawdę chcesz czekać, aż się w Tobie zakochają? Czy chcesz spędzać czas mając nadzieję, że jesteś „wystarczająco” kochany, czy też próbujesz przekonać ich, żeby cię pokochali?
Jesteś lepszy niż to. Jesteś dla nich za dobry. Nie zasługujesz na miłość połowiczną. Nie zasługujesz na niepewność i z pewnością powinieneś być czymś więcej niż tylko czyimś zapasowym planem bezpieczeństwa.
Kiedy ktoś cię kocha, ta właściwa osoba, będzie wiedziała, że cię kocha. Nie będzie to miłość połowiczna ani miłość niestabilna. To nie będzie miłość, która przychodzi i odchodzi, w zależności od dnia. Nie będą cię zmuszać do udowadniania im czegokolwiek. Nie każą ci czekać. Nie będą płatać figli Twojemu umysłowi ani prowadzić Cię dalej, a potem znowu się wycofywać. Kiedy właściwa osoba cię pokocha, nie będziesz musiał zmieniać tego, kim jesteś. Nie będziesz musiał czekać przy telefonie, nie wiedząc, czy gra z tobą w gierki, czy po prostu nie jest zainteresowany. Nie będziesz musiał się zastanawiać, czy coś jest z tobą nie tak lub czy niektóre z twoich cech czynią cię niegodnym lub nie dającym się kochać. Nie będziesz musiał się zastanawiać, czy rozmawia z kimś innym.
Kiedy odwzajemnią twoją miłość, będziesz o tym wiedział. Nie będziesz musiał składać znaków jak puzzli. Więc nie czekaj na kogoś, mając nadzieję, że pewnego dnia się w Tobie zakocha. Jeśli nie są Tobą teraz zainteresowani, nie są warci Twojego czasu.
Nie potrzebujesz kogoś, kto czuje się co do ciebie niepewny, ani kogoś, kto nie może decydować o tobie. Poszukaj kogoś, kto jest gotowy cię pokochać. Poszukaj kogoś, kto chce ciebie, wszystkich, i kto jest pewien, że cię kocha. Zasługujesz na kogoś, kto wie, co ma, kiedy ma ciebie. I absolutnie zasługujesz na coś lepszego niż ktoś, kto nie wie, co do ciebie czuje, lub kto nie zdaje sobie sprawy, jak wiele masz do zaoferowania.
Prawda jest taka, że nie musisz przekonywać odpowiedniej osoby, żeby cię pokochała. Nie będziesz musiała ciągle próbować sprawić, żeby cię pokochali. Właściwa osoba z łatwością Cię pokocha. Będą cię kochać swobodnie i bez zastrzeżeń.
