Poprzedni post W tej serii poruszyło to identyfikację przez Musy Al-Gharbi klasy ludzi jako „symbolicznych kapitalistów”, jego twierdzenie, że Wokeness jest dominującą ideologią tej grupy i że członkowie tej grupy są najbardziej predysponowani do wzmocnienia obudzonych pomysłów. Istnieje wiele „alternatywnych nazw symbolicznych kapitalistów” używanych między innymi przez innych pisarzy, takich jak „klasa profesjonalna-menedżerska, nowa klasa, klasa kreatywna, klasa aspiracyjna”. Ale niezależnie od terminu, którego używa się, czym jest dokładnie symboliczny kapitalistyczny? Według Al-Gharbi,

Symboliczni kapitaliści to profesjonaliści, którzy ruchają w symbole i retoryce, obrazach i narracjach, danych i analizach, pomysłach i abstrakcji (w przeciwieństwie do pracowników zajmujących się ręcznymi formami siły roboczej powiązanej z dóbr fizycznych i usług). Na przykład osoby pracujące w dziedzinach, takie jak edukacja, nauka, technologia, finanse, prawo medialne, konsulting, administracja i polityka publiczna, są w przeważającej mierze symboliczne kapitaliści. Jeśli czytasz tę książkę, istnieje duża szansa, że jesteś symbolicznym kapitalistą. Jestem, sam, symbolicznym kapitalistą.

Oznacza to, że świat symbolicznych kapitalistów bardziej dotyczy pomysłów, danych i wartości niematerialnych, w porównaniu do pracowników, których praca koncentruje się na fizycznych, namacalnych produktach. W pewnym momencie książki wykorzystuje to jako sposób na odróżnienie lekarzy od symbolicznych kapitalistów:

Symboliczne kapitaliści pieniędzy zabierają do domu każdego roku, jest wyższa niż dla praktycznie każdego innego w społeczeństwie. Jedyną konkurencyjną niesymboliczną grupą zawodową jest „lekarze i technicy służby zdrowia”…

Mimo że lekarze są wysoce wykształconą grupą wysokiego statusu, a praca, którą wykonują, wymaga znacznej wiedzy, na ogół nie należą do kategorii symbolicznych kapitalistów, ponieważ ich praca wymaga wysiłków „bezpośredniej interwencji na ciała fizyczne”. (Niedawno miałem lekarza wstrzykiwania dużej ilości kortyzonu do pochwy ścięgien na moim nadgarstku – mogę potwierdzić, że praca tego lekarza nie była w żadnym sensie formą symbolicznej wydajności).

Jak sugeruje nazwa symboliczna kapitalista, zapasy i handel takich ludzi są symboliczną kapitałem. Po pracy socjologa Pierre Bourdieu, mówi Al-Gharbi,

W przeciwieństwie do bardziej tradycyjnych zasobów związanych z bogactwem, materialnymi aktywami itd. Bourdieu zdefiniował kapitał symboliczny jako zasoby dostępne dla kogoś na podstawie honoru, prestiżu, celebryty, konsekracji i uznania… zgodnie z Bourdieu, role ludzie są przydzielani na podstawie ich symbolicznej kapitału (lub braku) może być ważniejsze, aby większe konwencjonalne siły ekonomiczne są ustalone w stowarzyszeniu.

Symboliczne kapitaliści, według Bourdieu, zarabiają na życie „Trzy formy symbolicznej stolicy: kulturalne, akademickie i polityczne”. Al-Gharbi mówi, że są to bardzo cenne zasoby społeczne:

Łącznie te różne formy kapitału symbolicznego służą jako podstawa do definiowania innych jako osób z zewnątrz lub intruzów, ekspertów lub amatorów, przywódców lub brutali, autentycznych lub pozycji, geniuszy lub hacków, szczerech lub cynicznych, godnych lub niegodnych i tak dalej.

Każda z tych form kapitału symbolicznego jest zdefiniowana. Po pierwsze, stolica polityczna:

Kapitał polityczny obejmuje zaufanie, dobrą wolę, relacje i autorytet instytucjonalny, które można wykorzystać do zmobilizowania innych w służbie określonych celów. Formalny tytuł w hierarchii organizacyjnej, postrzegana wiarygodność, niezawodność, skuteczność, doświadczenie i cnota – to wszystkie zasoby, które można skłonić do przekonania innych do wrzucenia swojego losu z kimś, aby zaufać ich wizja, aby biegać ich plan, aby ścigać ich Priorytety.

Następny jest stolica akademicka:

Z drugiej strony stolica akademicka polega na tym, aby innych odroczyli osąd na podstawie specjalnej wiedzy, intelektu, umiejętności lub wiedzy specjalistycznej. Kapitał akademicki pochodzi głównie z własnych poświadczeń, stopni, szkolenia formalnego i tym podobnych.

Na koniec mamy kapitał kulturowy:

Wreszcie, kapitał kulturowy polega na demonstrowaniu siebie jako interesującej, fajnej, wyrafinowanej, charyzmatycznej, uroczej i tak dalej. Ludzie ujawniają swój kapitał kulturowy poprzez to, jak mówią, jak noszą siebie, swoje stroje, swoje maniery, swoje upodobania i wyrażone opinie – z których wszystkie stanowią silne wskazówki dotyczące poziomu edukacji, pochodzenia społeczno -ekonomicznego, ideologicznego i politycznego wyrównania, miejsca pochodzenia i tak dalej. Spośród tych trzech głównych form kapitału symbolicznego jest to kapitał kulturowy, który jest najmniej dostępny dla nowa.

Kapitał kulturowy jest kluczowy w inny sposób – ponieważ jest największą barierą, która utrzymuje „normy” odróżniającą się od elit, „Wokeness stał się kluczowym źródłem kapitału kulturowego wśród współczesnych elit – szczególnie wśród symbolicznych kapitalistów”. A to pomaga wyjaśnić, dlaczego działania, postrzeganie, priorytety i preferencje polityczne działaczy na rzecz sprawiedliwości społecznej wydają się tak odłączeni od ludzi, że aktywiści twierdzą, że reprezentują:

Działkowe zrozumienie sprawiedliwości społecznej oraz towarzyszących dyspozycji i sposobów zaangażowania potocznie określane jako „obudzone” są popularne prawie wyłącznie wśród ludzi takich jak my. Ci, którzy są naprawdę bezbronni, marginalizowani, niekorzystne lub zubożałe, nie myślą ani nie rozmawiaj w ten sposób. I to część tego punktu. Wśród symbolicznych kapitalistów złość zaczęła służyć jako znak, że ktoś ma elitarne pochodzenie lub dobrze wykształcony. Poprzez obudzące przekonania, symboliczne kapitaliści (i aspiranci do symbolicznych zawodów) pokazują, że są to ludzie, którzy „grają w piłkę” – są świadomi i są chętni i są w stanie kompetentnie wykonać, odpowiednie skrypty w odpowiedzi na różne wskazówki. Oznacza to, że Wokeness jest coraz bardziej sposobem na określenie, kto jest częścią „klubu” – i stanowi podstawę do uznania tych, którzy są nie Część klubu niegodna o symbolicznej stolicy (tj. Ludzie, którzy nie przyjęli elitarnych koncepcji „sprawiedliwości społecznej”, są uznawani za nieuzasadnione honoru, sławy, prestiżu, szacunku itp.).

Wyrażając troskę o dobro biednych i bezsilnych w określony sposób z Biedni, bezsilni i bezbronni i pokazują, że jesteś członkiem elity w dobrej opinii. Właśnie dlatego z jednej strony ankiety odkryły, że wśród czarnych Amerykanów mieszkających na obszarach o niskich dochodach przeważająca większość chciała, aby poziom obecności policji w ich sąsiedztwie był co najmniej tak wysoki, jak obecnie lub nawet wyższy. Z drugiej strony, wśród członków wysoce wykształconych, zamożnych, głównie białych elit mieszkających w zamkniętych społecznościach chronionych prywatnym bezpieczeństwem, było wielkim pokazem kapitału kulturowego, aby wyrazić entuzjazm do odstąpienia, a nawet zniesienia policji. Wyrażając troskę o biednych i przygnębionych w sposób całkowicie oddzielony od faktycznych pomysłów lub pragnień tej grupy, sygnalizujesz fakt, że jesteś bogaty, dobrze wykształcony i wyrafinowany kulturowo-nie należy się mylić z jednym z plebs.

Jednak Al-Gharbi zwraca uwagę, że symboliczne kapitaliści nie są czystym monolitem w politycznych skłonnościach:

Wszyscy powiedzieli, że współcześni symboliczni kapitaliści są w przeważającej mierze i coraz bardziej dostosowani do Partii Demokratycznej i „lewicy kulturowej”. Istnieje jednak prawe skrzydło. Ograniczają one stosunkowo niewielką część symbolicznych kapitalistów ogólnie, ale wywierają nieproporcjonalny wpływ na zalety, aby być wysoce zorganizowanym, dobrze finansowanym i dość wykwalifikowanym w wywoływaniu silnych (oburzonych) reakcji zarówno z głównego nurtu symbolicznych kapitalistów, jak i przeciwko głównym symbolicznym kapitalistom-takim z sojuszem z „anty-wdrażaniem”.

Jednak aktywnie antydoziany segment symbolicznych kapitalistów nie jest wręcz przeciwnie do oburzenia. Mają po prostu inne skupienie:

To, co ogólnie oddziela tych symbolicznych kapitalistów od większości innych, to to, że są symbolicznie konserwatywne: patriotyczne, religijne, niekwestionowane wobec historii, kultury i tradycji USA. Z jednej strony są to znaczące różnice-te, które bardziej wyrównują symboliczne kapitaliści z większością innych Amerykanów… Główną skargą tych symbolicznych kapitalistów w „Wojnach kultutycznych” jest to, że abstrakcje, które pielęgnują, są oczerniane, złoczyńcze, marginalizowane i zaniedbywane w wyniku powszechnego uścisku ich rówieśników. mężczyźni, kobiety, natura, ludzkość i Bóg. Jednak dzielą się z głównymi symbolicznymi kapitalistami, poczucie, że ta walka o język, idee, historię i artefakty kulturowe ma głębokie znaczenie-nawet historyczne znaczenie-do tego stopnia, że bardziej praktyczne problemy, w których większość „norm” konfrontuje się w codziennym życiu.

Pomimo tych różnic, tryby analizy Al-Gharbi mają zastosowanie do oburzenia symbolicznych kapitalistów, które mają również zastosowanie do symbolicznych kapitalistów antydoziaków:

Anty-Wokes dzielą światopogląd symbolicznych kapitalistów głównego nurtu ze znaczeniem symbolicznych walk: to właśnie daje własne kampanie postrzegane i znaczenie. Materialnie, wykonują podobne rodzaje pracy i żyją podobnym stylem życia w podobnych miejscach, w stosunku do ich rówieśników obudzonych. W związku z tym praktycznie wszystko, co następuje, dotyczy równie samo przeciwpoślizgowych, jak i głównego nurtu symbolicznego kapitalistów. Dla naszych celów nie ma między nimi istotnej różnicy.

Ponieważ symboliczne kapitaliści są znacznie bardziej narażeni na obudzenie i postępowe, Al-Gharbi kładzie większość jego skupienia na tej grupie:

Ta książka będzie intensywnie skoncentrowana na lewej, ponieważ symboliczne kapitaliści są w przeważającej mierze dopasowani ideologicznie z lewicą i politycznie z Partią Demokratyczną.

Ale przyznanie, że symboliczne kapitaliści prawdopodobnie będą postępowi i obudzą się, co sprawiło, że Wokeness był dominującą filozofią wśród symbolicznych kapitalistów? To nie jest zwykła zdarzenie, mówi Al-Gharbi. Jednak nie jest to wynik, jak się obudził w wyniku głębokiego studiowania literatury akademickiej-jak wspomniał Al-Gharbi, poglądy, które popierają, są często gdzieś pomiędzy niezwiązanymi lub dokładnymi przeciwieństwem faktycznej zawartości stypendium, które przytaczają jako inspirację. Nie jest to również spowodowane podwyższoną świadomością wartości i preferencji opuszczonych społeczności, które, jak twierdzą, wspierają – znowu, ponieważ preferencje polityczne obudzonego są poza krokiem z wyrażonymi poglądami tych samych ludzi. Co zatem wyjaśnia tendencję elit do przyjęcia złości? A może dokładniej, w jaki sposób Wokeness zaczął sygnalizować jeden, jest członkiem elity? Przyjrzymy się odpowiedzi Al-Gharbi na to pytanie w następnym poście.