Rodzicielstwo nigdy nie było łatwym zadaniem, ale współczesne presja wydają się jeszcze trudniej. Od globalnej pandemii, która zakłóciła normalne życie po powódź ekspertów w mediach społecznościowych, dzisiejsi rodzice napotykają wyjątkowe wyzwania. W ostatnich latach podejście zatytułowane „Gentle Parenting” zyskało popularność, oferując alternatywę dla bardziej tradycyjnych, ciężkich dyscyplin. Ale co tak naprawdę wiąże się ta metoda i w jaki sposób rodzice, którzy ją praktykują, uważają ją nad swoim doświadczeniem? Nowe badanie profesora Anne Pezalla z Macalester College i profesor Alice Davidson z Rollins College postanowiły odpowiedzieć na te pytania, stając się pierwszym, które systematycznie badają znaczenie delikatnego rodzicielstwa. Ich praca, opublikowana w PLOS One, bada, w jaki sposób rodzice definiują to podejście i jego wpływ na ich samopoczucie.
Profesorowie Pezalla i Davidson podkreślili rosnące wyzwania, przed którymi stoją współcześni rodzice, szczególnie podczas i po pandemii Covid-19. „Podnoszenie dzieci zawsze było trudne, ale dla wielu rodziców pandemia wzmocniła tę trudność” – wyjaśnił profesor Pezalla, podkreślając zwiększony poziom stresu i poczucie wypalenia zawodowego wśród rodziców, które utrzymywały się, nawet gdy świat powrócił do normy. Na tym tle delikatne rodzicielstwo zyskało przyczepność jako sposób na wychowanie dzieci, które unikają środków karnych i koncentruje się na empatii, granicach i regulacji emocjonalnej.
Delikatne rodzicielstwo, jak stwierdził profesor Pezalla i profesor Davidson, koncentruje się wokół regulacji emocji – zarówno rodzica i dziecka. Rodzice, którzy identyfikują się z tym stylem, zgłosili priorytetowe uczucia i spokojne podejście do zarządzania zachowaniem dzieci. Profesor Davidson zauważył: „Nasza analiza wykazała, że większość łagodnych rodziców podkreśla zachowanie spokoju i unikanie działań karnych, takich jak krzyki lub klapsy”. Jest to zgodne z szerszymi ruchami, takimi jak pozytywne i świadome rodzicielstwo, które zyskały popularność w ostatnich latach. Łagodne rodzice przywiązali także wielką wagę do pomagania dzieciom w zarządzaniu emocjami, praktyką często kojarzoną z „coachingiem emocji”.
Badanie zebrało dane od rodziców małych dzieci w wieku 2-7 lat z różnych części Stanów Zjednoczonych. Około połowa uczestników zidentyfikowała się jako łagodni rodzice. Jednym z najbardziej uderzających ustaleń było to, że podczas gdy łagodni rodzice zgłosili wysoki poziom zadowolenia z podejścia do rodzicielstwa, istniał znaczący podzbiór, który był bardzo krytyczny dla siebie. Wielu ankietowanych rodziców wyraziło poczucie wypalenia zawodowego i niepewność co do swoich umiejętności. Jak ujął to jedna matka: „Czuję się, jakbym trzymał się drogiego życia”. Odkrycia te sugerują, że chociaż delikatne rodzicielstwo może oferować ramy dla pielęgnowania i empatycznego wychowywania dzieci, może również ustawić poprzeczkę dość wysoko, pozostawiając niektórych rodziców nieodpowiednich.
Pomimo rosnącej popularności, delikatne rodzicielstwo do tej pory nie zwracało uwagi empirycznej. Podczas gdy eksperci rodzicielskie w mediach społecznościowych często promują to jako lekarstwo na nowoczesne nieszczęścia dla rodzicielstwa, badania profesora Pezalli i profesora Davidsona zapewniają pierwsze rygorystyczne badanie tego, jak to działa w praktyce. Co ciekawe, podczas gdy łagodni rodzice częściej opisali się jako ciepły, celowy i czuły, wykazali znaczną różnice w tym, jak stosowali granice i zareagowali na niewłaściwe zachowanie dzieci. Wielu łagodnych rodziców zgłosiło stosowanie jasnych zasad i ograniczeń, podczas gdy inni adoptowali bardziej demokratyczne podejście skoncentrowane na dzieciach, pozwalając swoim dzieciom mieć więcej głosu w rozwiązywaniu konfliktów.
Jednym z najczęstszych sentymentów wśród łagodnych rodziców była chęć robienia rzeczy inaczej niż ich rodzice. W rzeczywistości wielu łagodnych rodziców opisało swoje rodzicielstwo jako bezpośrednią reakcję na sposób ich wychowywania. Jak powiedział jeden z rodziców: „Robię przeciwieństwo moich rodziców. Bez klapsów lub karania fizycznego. ” Ta zmiana międzypokoleniowa odzwierciedla szerszy trend zidentyfikowany w ostatnich badaniach przez Pew Research Center, w którym wielu rodziców wyraża dziś chęć bycia bardziej współczującym i mniej karnym niż poprzednie pokolenia.
Jednak delikatne rodzicielstwo nie jest pozbawione wyzwań. Naukowcy odkryli, że chociaż większość delikatnych rodziców zgłaszała wysoki poziom skuteczności, ci, którzy byli krytyczni wobec własnego rodzicielstwa, byli znacznie mniej pewni swoich umiejętności. Napięcie między chęcią bycia delikatnym a rzeczywistością rodzicielskich małych dzieci może prowadzić do wypalenia zawodowego, zwłaszcza gdy rodzice stawiają bardzo wysokie oczekiwania.
Podsumowując, delikatne rodzicielstwo jest szczegółowym i elastycznym podejściem, które podkreśla uczucie i regulację emocjonalną, ale nie jest równomiernie stosowana we wszystkich rodzinach. Jest alternatywą dla bardziej autorytarnych lub karnych stylów rodzicielstwa, ale stanowi także wyzwania, szczególnie dla rodziców, którzy są dla siebie trudne. Jak pokazuje profesor Pezalla i profesora Davidsona, łagodni rodzice poruszają się po nowym terytorium, starając się wychowywać swoje dzieci z empatią i współczuciem, jednocześnie równoważąc wymagania współczesnego życia.
Wraz z rozwojem mediów społecznościowych więcej rodziców zwraca się do delikatnego rodzicielstwa o wskazówki, ale badanie to pokazuje, że badania empiryczne są niezbędne do zrozumienia jego długoterminowych skutków. Jak powiedział profesor Davidson: „Ważne jest, abyśmy nadal badali to podejście, zwłaszcza biorąc pod uwagę stres, jakiego doświadcza wielu rodziców. Potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć, w jaki sposób delikatne rodzicielstwo wpływa zarówno na dzieci, jak i rodziców z czasem. ”
Referencje dziennika
Pezalla, Anne E. i Davidson, Alice J. „Próbując zachować spokój… ale czasami osiągam swój limit: eksploracja znaczenia łagodnego rodzicielstwa”. PLOS ONE, 2024. DOI: https://doi.org/10.1371/journal.pone.0307492
O autorach
Matka Pazalla jest profesorem wizytującym psychologii w Macalester College. Jej badania koncentrują się na relacjach rodzinnych, pozytywnym rozwoju młodzieży i narracji w zdrowiu. Jest pasjonatką metodologii feministycznych i jakościowych oraz interdyscyplinarnej współpracy i pracy zespołowej.
Alice Davidson jest profesorem psychologii i dyrektorem wykonawczym Centrum Badań Rozwoju Dzieci i Studentów w Rollins College. Wykorzystuje metodologie narracyjne i ilościowe do badania podejść do rodzicielstwa i rozwoju społeczno-emocjonalnego w dzieciństwie.
Drs. Pezalla i Davidson studiowali na Penn State University, gdzie oboje zdobyli tytuł magistra i doktora. w rozwoju człowieka i badaniach rodzinnych.
