z Życie-w-więzieniu-staje się-gorsze dział

Ta historia była pierwotnie opublikowane przez ProPublicę. Opublikowano ponownie pod a CC BY-NC-ND 3.0 licencja.

Po latach zmagań ze znalezieniem wystarczającej liczby pracowników do najcięższych więzień w kraju Federalne Biuro Więziennictwa stoi przed nowym wyzwaniem: funkcjonariusze więzienni chętnie podejmują bardziej lukratywne posady w urzędach imigracyjnych i celnych.

Jest to jedna z niezamierzonych konsekwencji skupienia się administracji Trumpa na masowych deportacjach. Od miesięcy ICE prowadzi kampanię rekrutacyjną i oferuje Premie początkowe o wartości 50 000 dolarów oraz zwrot czesnego w agencji, która od dawna oferuje lepszą płacę niż federalny system więziennictwa. Dla wielu funkcjonariuszy więziennych była to łatwa sprzedaż.

Pracownicy ośrodków detencyjnych i więzień o zaostrzonym rygorze od Florydy po Minnesotę i Kalifornię liczyli współpracowników, którzy wyjechali do ICE lub byli w trakcie tej podróży. Sześciu w jednym więzieniu w Teksasie, ośmiu w innym. Kilkanaście w jednym zakładzie w Kalifornii i ponad cztery tuziny w większym. Według wewnętrznych danych więziennych udostępnionych ProPublica, na początku listopada agencja straciła w tym roku o co najmniej 1400 pracowników więcej niż zatrudniła, po przejściach na emeryturę i innych procesach.

„Jesteśmy załamani i ICE nas okrada” – powiedział ProPublica jeden z urzędników związku zawodowego pracowników więziennych. “To niewiarygodne. Ludzie masowo odchodzą.”

Exodus następuje w obliczu niedoborów kluczowych artykułów, od żywności po artykuły higieny osobistej, i grozi jeszcze gorszym i tak już ponurymi warunkami w więzieniach federalnych. Mniej funkcjonariuszy więziennych oznacza więcej blokad, mniej programów i mniej usług opieki zdrowotnej dla więźniów, a także większe ryzyko dla personelu i więcej wyczerpujących godzin obowiązkowych nadgodzin. Nauczyciele więzienni i personel medyczny są zmuszeni regularnie zastępować funkcjonariuszy więziennych.

W niektórych placówkach pracownicy twierdzą, że agencja przestała nawet zapewniać funkcjonariuszom podstawowe artykuły higieniczne, takie jak ręczniki papierowe, mydło i papier toaletowy.

„Nigdy nie widziałem czegoś takiego w ciągu całej mojej 25-letniej kariery” – powiedział ProPublica funkcjonariusz z Teksasu. “Musisz dosłownie chodzić i nosić własną rolkę papieru toaletowego. Żadnych ręczników papierowych, musisz zabrać ze sobą własne rzeczy. Żadnego mydła. Zamówiłem nawet małe prześcieradła, które wkładasz do koperty i zamienia się w mydło, bo nie było mydła. “

Biuro więzienne nie odpowiedziało na serię pytań przesłanych pocztą elektroniczną. w wideo opublikowane W środę po południu zastępca dyrektora Josh Smith powiedział, że agencja „pozostała w ruinie przez poprzednią administrację”, a naprawa zajmie lata. Poziom zatrudnienia, jego zdaniem, był „katastrofalny”, co w połączeniu z rozpadającą się infrastrukturą i korupcją sprawiło, że więzienia stały się mniej bezpieczne.

Smith powiedział, że on i dyrektor William Marshall III zostali upoważnieni przez administrację Trumpa do „bezpośredniego stawienia czoła tym wyzwaniom”. „Przejrzystość i odpowiedzialność to kamienie węgielne naszej misji, polegającej na ponownym uczynieniu BOP wspaniałym, dlatego zamierzamy ujawnić prawdę i pociągnąć osoby odpowiedzialne do odpowiedzialności”.

Tymczasem ICE odpowiedziało na prośbę o komentarz przesłanie komunikatu prasowego który nie udzielił odpowiedzi na konkretne pytania, ale odnotował, że do połowy września agencja przedstawiła łącznie ponad 18 000 wstępnych ofert pracy.

BOP od dawna boryka się z wyzwaniami, m.in skandale związane z wykorzystywaniem seksualnym I problemy z kontrabandą z rozpadającą się infrastrukturą i słabą opieką medyczną. Wielokrotnie uznawano, że najgorsze federalne miejsce pracy poprzez jedną analizę corocznych badań pracowniczych oraz w Urzędnicy związkowi 2023 stwierdziło, że około 40% stanowisk funkcjonariuszy więziennych jest nieobsadzonych.

Ten brak funkcjonariuszy przyczynił się do zrzucenia systemu więziennictwa na rząd listę agencji wysokiego ryzyka mających poważne luki w zabezpieczeniach i przyciągnął wzrok urzędników nadzoru, którzy obwiniał chroniczne niedobory kadrowe za przyczynienie się do śmierci co najmniej 30 więźniów.

Biuro próbowało rozwiązać ten problem za pomocą długoterminowej promocji zatrudnienia, która obejmowała m.in bonusy za podpisanie umowy, wynagrodzenie za utrzymanie i a przyspieszona rekrutacja proces. Na początku roku wydawało się, że te wysiłki przyniosą skutek.

Kathleen Toomey, ówczesna zastępca dyrektora biura, powiedziała w lutym członkom Kongresu, że agencja właśnie cieszyła się najbardziej udanym okresem rekrutacji od dziesięciu lat, zwiększając swoje szeregi o ponad 1200 w 2024 r.

„Wyższy poziom zatrudnienia zwiększa bezpieczeństwo instytucji” – powiedziała podkomisji Izby ds. środków.

Jednak kosztowne wysiłki mające na celu zatrudnienie większej liczby pracowników nadwyrężyły stagnację i i tak już nadwyrężone budżet. Toomey powiedział Kongresowi, że biuro nie odnotowało wzrostu finansowania od 2023 r., mimo że wchłonęło miliony w postaci podwyżek wynagrodzeń i zachęt do zatrzymania pracowników. Toomey stwierdził, że wraz ze wzrostem inflacji i kosztów personelu biuro było zmuszone obciąć budżety operacyjne o 20%.

Pomimo pewnej poprawy problemy kadrowe nadal występowały. W swoim lutowym zeznaniu Toomey przyznała przynajmniej nadal były 4000 wolnych stanowiskpozostawiając agencję z tak małą liczbą funkcjonariuszy, że nauczycielom więziennym, pielęgniarkom i elektrykom regularnie polecano porzucić swoje normalne obowiązki i zająć się funkcjonariuszami więziennymi.

Następnie ICE uruchomiło kampanię rekrutacyjną.

„Na początku wydawało się, że to nic wielkiego, ale mniej więcej w ciągu ostatniego tygodnia straciliśmy już pięć osób, a potem kolejnych 10–15 osób na różnych etapach czeka na datę rozpoczęcia” – powiedział ProPublica w październiku pracownik jednego z obiektów o niskim poziomie bezpieczeństwa. „Dla nas to prawie 20% naszego personelu więziennego”.

Podobnie jak większość pracowników więzienia i urzędników związkowych, którzy rozmawiali z ProPublica, poprosił o zachowanie anonimowości w obawie przed odwetem – obawa ta narosła od czasu, gdy agencja rozwiązał kontrakt ze związkiem we wrześniu po zarządzenie wykonawcze. Teraz przywódcy związkowi mówią, że ostrzeżono ich, że bez ochrony związkowej mogą zostać ukarani za rozmowy z mediami.

Po rozwiązaniu umowy wielu obecnych pracowników, którzy pierwotnie wypowiadali się przed protokołem, poprosiło o utajnienie ich nazwisk. Ci, którzy nadal zgodzili się na ujawnienie tożsamości, poprosili ProPublica o odnotowanie, że ich wywiady odbyły się, zanim agencja unieważniła porozumienie związkowe.

Na początku tego roku Brandy Moore White, krajowa przewodnicząca związku zawodowego pracowników zakładów karnych, stwierdziła, że ​​odejście szeregu pracowników więzienia z agencji nie jest niczym niezwykłym, często w odpowiedzi na zmiany, które znacząco wpływają na ich warunki pracy. Wcześniejsze zawieszenia działalności rządów, zmiany na stanowisku kierowniczym i pandemia – wszystko to odstraszało pracowników, ale zazwyczaj – dodała – osoby masowo opuszczające agencję były zwykle u kresu kariery. Ale tak nie jest.

„To, z tego co pamiętam, największy odpływ młodszej kadry, która nie kwalifikuje się do emerytury” – stwierdziła. „I to jest dla mnie bardzo niepokojące.”
Ekspansja ICE wywarła wpływ nawet na zwykły program szkoleniowy BOP dla nowicjuszy. Zwykle nowi funkcjonariusze muszą przejść trzytygodniowy kurs „Wprowadzenie do technik więziennych” w federalnych ośrodkach szkoleniowych dla organów ścigania w Gruzji w ciągu pierwszych 60 dni pracy – wynika z stronie internetowej biura więziennictwa. W sierpniu FLETC ogłosiło, że skoncentruje się wyłącznie na „szkoleniach związanych z przepięciami”, wstrzymując programy dla innych organów ścigania co najmniej do początku 2026 r., jak wynika z wewnętrznej wiadomości e-mail otrzymanej przez ProPublica. Następnie FLETC powiedział komunikat prasowy że „badano rozwiązania tymczasowe”, aby „zaspokoić potrzeby wszystkich agencji partnerskich”, choć nie jest jasne, czy którekolwiek z tych rozwiązań zostało już wdrożone. Centra nie odpowiedziały na przesłane e-mailem prośby o komentarz.

Jednocześnie zaczęły pojawiać się skutki załamania budżetowego. W ostatnich miesiącach ponad 40 pracowników i więźniów w placówkach w całym kraju zgłosiło, że cięcia są jeszcze poważniejsze niż zwykle niedobory w więzieniach.

We wrześniu Moore White powiedział ProPublica, że ​​niektóre więzienia zalegają z rachunkami za media i śmieci. Powiedziała, że ​​w pewnym momencie kompleks więzienny w Oakdale w Luizjanie był o kilka dni od wyczerpania się żywności dla więźniów, zanim związek – obawiając się, że głodni więźniowie będą bardziej skłonni do zamieszek – interweniował, namawiając wyższe agencje, aby zajęły się problemem, co potwierdziło dwóch innych pracowników więzienia. (Urzędnicy kompleksu więziennego odmówili komentarza). W innych miejscach personel i więźniowie zgłosili niedobory — żadnych jaj w ośrodku w Kalifornii i żadnej wołowiny w więzieniach w Teksasie, gdzie pracownicy, jak twierdzili, rozdawali mniejsze porcje podczas posiłków.

Na początku tego roku obrońca skarżył się, że w areszcie śledczym w Los Angeles zabrakło zagród dla więźniów przebywających w izolatkach, gdzie osoby nieposiadające uprawnień do korzystania z telefonu lub przesyłania wiadomości e-mail w celu kontaktu ze światem zewnętrznym korzystają z poczty tradycyjnej. Jeden z jego klientów „racjonował atrament, aby móc pisać listy do rodziny” – powiedział prawnik. Centrum nie odpowiedziało na prośby o komentarz.

Kończą się także środki higieny osobistej. Kilku więźniów stwierdziło, że w ich placówkach bardziej niż zwykle skąpiono papieru toaletowego, a kobiety przetrzymywane w Carswell w Teksasie zgłaszały brak tamponów. „Pokazano mi, żebym założyła skarpetki” – powiedziała jedna z nich. Placówka nie odpowiedziała na pytania ProPublicy dotyczące panujących tam warunków.

W niektórych przypadkach mniejsza liczba personelu oznaczała, że ​​osadzeni utracili dostęp do opieki. W kompleksie więziennym w Victorville w Kalifornii pracownicy złożyli pisemne skargi, oskarżając naczelnika o zaniżanie liczby funkcjonariuszy przydzielonych do wizyt w szpitalu osadzonych w celu ograniczenia liczby nadgodzin. (Kompleks nie odpowiedział na prośbę o komentarz.) W niektórych przypadkach, jak wynikało ze skarg, w szpitalu przebywało tak niewielu funkcjonariuszy, że chorzy więźniowie przegapili procedury, które w ogóle ich tam umieściły.

Chyann Bratcher, więźniarka Carswell, aresztu lekarskiego w Teksasie, powiedziała, że ​​spóźniła się na operację odbytnicy – ​​na którą czekała od dwóch lat – ponieważ nie było wystarczającej liczby personelu, aby ją tam zabrać. Udało jej się poddać zabiegowi prawie dwa miesiące później, po kolejnym odwołaniu zabiegu.

Pracownicy twierdzą, że w kilku placówkach zaczęto organizować powtarzające się dni „przerwy w pracy”, podczas których funkcjonariuszom zabrania się pracy w godzinach nadliczbowych w celu zaoszczędzenia pieniędzy. Zamiast tego funkcjonariusze więzienni stosują praktykę znaną jako „powiększenie”, gdzie kierują nauczycieli, hydraulików i personel medyczny do pełnienia funkcji funkcjonariuszy więziennych.

„Dlatego odszedłem” – powiedział Tom Kamm, który we wrześniu przeszedł na emeryturę z więzienia federalnego w Pekin w stanie Illinois po 29 latach pracy w biurze. „Moim zadaniem było rozstrzyganie skarg EEO, więc jeśli ktoś zarzucił agencji dyskryminację, moim zadaniem było się temu przyjrzeć i spróbować rozwiązać”.

Kiedy na początku tego roku dowiedział się, że wkrótce będzie musiał pracować na dwie zmiany w tygodniu jako funkcjonariusz więzienny, zdecydował się przejść na emeryturę.

„Nie byłem funkcjonariuszem jednostki mieszkalnej od 2001 roku – to były jakieś 24 lata” – powiedział. „Naprawdę nie miałem już pojęcia, jak to zrobić”.

Wzmocnienie nie jest niczym nowym, ale pracownicy i więźniowie niektórych ośrodków twierdzą, że jest ono stosowane częściej niż kiedyś. Oznacza to również mniejszą liczbę personelu medycznego, który mógłby zaspokoić potrzeby więźniów. „Dziś mieliśmy fizjoterapeutę jako funkcjonariusza jednostki, więc wszystkie jego wizyty u lekarza zostałyby odwołane” – napisał w e-mailu Brian Casper, więzień federalnego więzienia medycznego w Missouri, na początku tego roku. „Wczoraj w jednej z pozostałych jednostek szef radiologii zastąpił oficera jednostki, więc byłoby o jedną osobę mniej wykonującą prześwietlenia rentgenowskie i tomografię komputerową”. Więzienie nie odpowiedziało na pytania przesłane e-mailem.

Kiedy w październiku doszło do zawieszenia działalności rządu, tylko pogorszyło to sytuację, pogłębiając niedobory i zwiększając atrakcyjność opuszczenia biura. Podczas gdy agenci ICE i funkcjonariusze więzienni nadal przynosił do domu wypłatytysiące więziennych nauczycieli, hydraulików i pielęgniarek tego nie zrobiło.

Tak zwana ustawa One Big Beautiful Bill Act, megaustawa dotycząca polityki wewnętrznej, którą Trump podpisał 4 lipca, mogłaby zapewnić pewne wsparcie finansowe w rozwiązaniu problemów kadrowych agencji, ponieważ w ciągu czterech lat do biura więziennictwa trafi kolejne 5 miliardów dolarów, z czego 3 miliardy przeznaczono specjalnie na poprawę retencji, zatrudniania i szkolenia. Jednak dopiero się okaże, jakie będą dokładne skutki tego zastrzyku gotówki: chociaż ustawa o finansowaniu została uchwalona ponad cztery miesiące temu, w listopadzie biuro odmówiło odpowiedzi na pytania dotyczące tego, kiedy otrzyma pieniądze i w jaki sposób zostaną wydane.

Zapisano pod: bop, urząd więziennictwa, funkcjonariusze korekty, dhs, lód, zachęty, więzienia